Ik was maar een clown

De afgelopen weken zijn voor mij geen pretje geweest. Ik deed wel quasi lollig en deed alsof er niets met mij aan de hand was in de artikelen die ik voor deze site schreef en in de radioshows die Joost en ik elke donderdagavond maken. Niemand leek door te hebben dat ik van binnen aan het huilen was. Ik voelde mij als de clown waarover Ben Cramer zo mooi zong in zijn hartverwarmende chanson ‘De Clown’. Ik speelde een rol, eigenlijk meerdere rollen. Ik was dan weer een clown, dan weer een predikant, dan weer een negatieveling, dan weer een zogenaamde expert op het gebied van satanisme en mindcontrol-achtige zaken, maar ik was vooral een clown. Gekscherend noemde ik mijzelf vaak ‘monkey-boy’, ik deed alles om mijn publiek te plezieren. Een dag gelachen is een dag niet geleefd, dat was mijn motto. Hield ik mijzelf daarmee voor de gek?

Ik zal meteen met de deur in huis vallen. Ja, ik hield mijzelf voor de gek, en daarbij hield ik jullie allemaal voor de gek. Clowntje Micky deed net alsof het altijd goed met hem ging en deed daarbij alsof hij alles wist. Infotainment noemde ik het ook nog eens.. Wie hield ik nu echt voor de gek eigenlijk? Was ik wel mijzelf? Ben ik op Aarde om zoveel mogelijk mensen te entertainen, om mensen een lach op het gezicht te bezorgen, en dat terwijl ik zelf dood ongelukkig was geworden? Het antwoord is nee. Nee daarvoor ben ik niet op Aarde. Ik was duidelijk de weg kwijt. Ik was van het spreekwoordelijk gele pad afgedonderd. De wizard of Oz lachte mij vierkant uit. Alle gedachten die mij vertelden dat ik verkeerd bezig was die negeerde ik. Ik schreef dan op deze site dat die gedachten in mijn hoofd werden gestopt door de Matrix of door een AI entiteit. Ik weigerde te geloven dat al die gedachten wel degelijk van mijzelf afkomstig waren.

Ik was ook veel te negatief. Ik kreeg steeds meer reacties van mensen dat ik een negatieveling was. Ik voedde het duister in mijzelf. En daardoor vergat ik het licht in mijzelf aan te doen. Ik was de lichtschakelaar kwijt. Ik kreeg ook alleen maar negatieve ervaringen op mijn pad. Ik gaf dan demonische entiteiten de schuld. Noemde alles en iedereen die mij wilde waarschuwen een ‘Mister Smith’. Ik deed ook net of ik geen ego meer had. Ik zei tegen een ieder die nog wel naar mij luisterde (of deed alsof)  dat het mij geen hol kon schelen dat er meer negatieve dan positieve reacties op deze website geplaatst worden door mensen. Ik vertelde dan dat ik daar om moest lachen en dat het mij helemaal niets deed. Maar wie hield ik nu echt voor de gek joh? Natuurlijk deden al die negatieve reacties mij pijn. Ik wou zo graag serieus genomen worden.. ik wilde de wereld verbeteren. Maar ik had niet door dat ik daarvoor eerst mijzelf moest verbeteren. Maar ja, hoe verbeter je jezelf, als je dat altijd hebt weggewuifd met ‘rot toch op met die new age bullcrap!’? Ik was ook zeker niet meer welkom in al die lichtwerkersgroepjes vol met wel spirituele mensen op Facebook. Die zouden mij toch niet meer toelaten nadat ik eerst jarenlang ze belachelijk had zitten maken. Wat moest ik doen? Ik herinnerde mijzelf dat ik wel eens gehoord had over engelenkaarten. Die engelenkaarten zouden een soort kompas zijn richting een nieuwe wereld. Ik paste totaal niet in die nieuwe wereld die men schetste besefte ik mij. Daar was ik veel te negatief voor. Petrus zou in zijn broek poepen van het lachen als hij mij bij de hemelpoort zou ontwaren. Een enkeltje hel was waarschijnlijk mijn enige uitkomst na dit miserabele leventje.

Gaat er überhaupt wel een engel, laat staan een aartsengel naar mij luisteren? Laat staan dat zo’n engel mij gaat helpen? Ik dacht het niet mannetje. Eerst jarenlang de draak met die engelen en aartsengelen steken in je pogingen om satire te bedrijven, en dan verwachten dat ze je nog komen helpen ook? Vrij kansloos. Zo schatte ik mijn kansen in als ik bij de engelen ten rade zou gaan en een engelenkaartje zou gaan trekken. Waarschijnlijk trok ik dan een zwarte kaart, ook al zit die waarschijnlijk niet in het spel, waar met grote letters op geschreven zou staan ‘Lucifer’, met als omschrijving ‘Lucifer heeft medelijden met je, hij neemt je mee naar de hel, daar heeft hij een warm plaatsje voor je gereserveerd waar je de aankomende 33 duizend jaar over al je zonden mag nadenken. Zoiets. Ik had er geen enkel vertrouwen in, maar toch zei iets in mijn kamer mij om toch maar een engelenkaart te gaan trekken. Het angstzweet brak mij uit. Het duurde ook even voordat de kaart aan mij getoond werd. Ik was bijna ten einde raad. Uit het dakraam springen was geen optie. Dan zou ik hoogsten mijn arm of sleutelbeen breken, en ik wilde eigenlijk gewoon dood. Dan maar naar de hel. Alles beter dan leven met mijzelf, mijzelf die mijzelf niet eens begrijpt, mijzelf die mijzelf constant belachelijk zat te maken, mijzelf die met andere woorden op mijzelf neerkeek en kotste op mijzelf, ach jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel.

Eindelijk, 5 seconden na op de kaart te hebben gedrukt verscheen mijn eigen engelenkaart. Ik had mijn complete lot uit handen gegeven aan die ene engelenkaart. Ik durfde niet te lezen, maar verzamelde al mijn moed en al mijn kracht en deed mijn ogen open en zag het nummer 11. 11 is goed dacht ik nog, 11 is goed, hou je daar aan vast Micky, lees gewoon verder… de kaart was niet zwart. De kaart was lila, paars, roze, het zag er fantastisch uit eigenlijk. Ach wat lul ik, ik plaats de kaart wel bij deze tekst. En waarom ook niet, hier is de link naar de kaart, misschien kunnen jullie op die site ook eens een engelenkaart trekken, wie weet veranderd je leven ook op een eigenlijk niet na te vertellen manier zoals bij mij!

Want potverdikkeme, de hele wereld mag het weten, ik trok niet Lucifer, ik trok ook niet een andere nietszeggende kaart, nee ik trok de kaart van aartsengel Ariël! En Ariël dat moet wel goed zijn dacht ik meteen. Ariël is de kleine zeemeermin toch? Ik kan me geen demonisch wezen voorstellen die zichzelf Ariël noemt… Ik begon dus te lezen waar de kaart voor stond.

Grote innerlijke kracht. Laat harde oordelen los. Vergeving en medeleven.

Je trekt deze kaart omdat je je bewust moet zijn dat je sterker bent dan je denkt. Je kunt de situatie waarin je je bevindt absoluut aan. Maar, in plaats van er met zevenmijlslaarzen doorheen te stampen, ben je beter af met een benadering van compassie, vriendelijkheid en zachtheid. De kracht die deze situatie vereist komt van de zachtheid van een spiritueel hart.

Je kracht en effectiviteit groeien naarmate je in jezelf gelooft, en ook door je vermogen te leren van de ervaringen in je leven. Zie uitdagingen als kansen om te leren, en maak gebruik van je kennis en je gouden handen.

Ik heb dus toch een grote innerlijke kracht! Ik heb gouden handjes! Maar ja, tegelijkertijd moet ik het harde oordelen dus loslaten en meer vergeving en medeleven tonen… plus de rest van het verhaal. Ik heb het dus in mij zegt aartsengel Ariël, en ik vertrouw volledig op aartsengel Ariël Was het aartsengel Michael of Metatron geweest dan weet ik niet of ik er blij mee zou moeten zijn geweest, maar Ariël kende ik nog niet, Ariël voelde oprecht, en zij confronteerde mij op een uiterst liefdevolle wijze met zachte woordjes met mijn valkuilen maar ook met mijn sterke punten. Hoe vaak zeiden mensen wel niet tegen mij dat ik niet mocht oordelen? En hoe vaak reageerde ik dan door met nog hardere en nog veel meer kwetsende opmerkingen? Wat was ik een lul zeg… dat was ik dus helemaal niet, dat was het duister, hetzelfde duister waar ook weer zoveel lichtwerkers mij voor hadden gewaarschuwd.. het was klaar. Vanaf dat moment zou ik nooit meer gaan oordelen. Vanaf dat moment zou ik naar mijn innerlijke kracht waar Ariël mij op wees gaan bouwen. Medeleven, compassie, licht en liefde, halleluja!

Nu zullen er wellicht mensen zijn die denken dat ik een grapje maak. Dat ik nog steeds die clown aan het uithangen ben. Dat begrijp ik. Ik heb zolang de clown uitgehangen dat mensen zelfs als ik bloedserieus ben nog steeds denken dat ik een rol speel. Maar denk je dat ik voor de lol zo’n engelenkaart trek? Mensen die de Micky-rol kennen die ik jaren speelde, weten dat ik never nooit niet een engelenkaart zou trekken omdat ik ten einde raad was en er eigenlijk het liefst een einde aan wilde maken. Ik heb er ook totaal geen oordeel over als je nu nog steeds denkt dat ik een spelletje met je speel. Ik oordeel namelijk niet meer. En weet je wat? Ik voel me stukken lichter en stukken vrijer in mijn hoofd door niet meer de negatieveling te hoeven spelen, niet meer oordelen om het oordelen, niet meer het duister voeden door mensen te informeren over het duister. Fuck het duister. Al weet ik dat dat misschien ook weer oordelend over kan komen..

Ik zal jullie nog een geheimpje verklappen. Ik voel nu eindelijk na al die jaren dat ik een hart heb. Dat klinkt misschien gek, maar ik dacht altijd dat ik geen hart had, ik speelde iemand die deed alsof hij een hart had, maar ik voelde dat hart nooit. Sinds ik Ariël ontmoet heb voel ik mijn hartje weer tikken. Ik weet eindelijk wat de term hartverwarmend inhoudt. Ik moet ook eindelijk weer huilen als ik romantische comedy’s kijk. En ik mag ook weer huilen bij het kijken van de film ‘Titanic’. Ik hoef niet langer stoer te doen en te doen alsof al die lichte en liefdevolle dingen mij koud laten. Ik snap nu ook waarom lichtwerkers in elke zin de woorden hartverwarmend en liefdevol gebruiken. Dat is niet, zoals ik voorheen dacht, doen alsof. Nee dat schrijven ze omdat ze het voelen. De hele dag door! Ik voel inmiddels mij de hele dag door liefdevol en ik vind alles wat ik hoor, zie of lees hartverwarmend. Misschien moet ik deze woorden ook wat vaker schrijven in mijn artikelen als ik mij zo voel. Dit is namelijk gewoon een hartverwarmende en liefdevolle website. Jullie zijn allemaal stuk voor stuk liefdevolle wezens. Het is hartverwarmend en het ontroert mij elke keer weer dat velen van jullie na al die jaren nog steeds deze website af en toe lezen. Ik weet dat ik jullie allemaal te kort heb gedaan, dat ik vaak botte artikeltjes vol negatief gelul plaatste. Dat spijt mij. Ik trapte veel te vaak tegen andermans geloofsovertuigingen. Ik oordeelde en ik veroordeelde mensen, als deze mensen niet net zoals mij in elkaar zaten. Ik beledigde ook maar al te vaak geascendeerde meesters, engelen, aartsengelen, vriendelijke buitenaardse wezens die ons willen helpen op Aarde, en dat alles terwijl ik zelf in contact stond met het duister en een extreem dualistisch demonisch wezen in de vorm van All-Star channelde. Medium Jaco Elken en zijn spirituele ridders waarschuwden mij nog daarvoor, maar ik deed net alsof zij gek waren. Alles valt nu in één keer op z’n plaats. Het kwartje is eindelijk gevallen.

Ik heb dus allerlei nieuwe inzichten opgedaan in de afgelopen dagen, Ariël gidst mij naar al die inzichten toe. Ariël en ik zijn vanaf het moment dat ik haar trok onafscheidelijk. Ik kijk geen series als ‘The Walking Dead’, ‘From Dusk till Dawn’, ‘Ash vs Evil Dead’, ‘Family Guy’, ‘Southpark’ of andere vulgaire satanische Hollywood pauper meer. Ik verdoe mijn tijd sowieso niet meer aan films en series. Ik ben lid geworden van een stuk of 30 nieuwetijds en spirituele groeperingen op Facebook. Ik luister nu naar spirituele mensen op Facebook. Ik trek elke dag engelenkaarten en tarotkaarten. Mijn lichtlichaam danst weer doordat ik het diamanten ster vuur weer langs datzelfde lichtlichaam hoor zingen. Ik wist niet eens dat ik een lichtlichaam had joh, maar nu ik het wel weer weet en ervaar zou ik nooit meer zonder willen en snap ik maar al te goed dat ik zo’n negatieveling was. Het duister heeft namelijk geen grip op mijn lichtlichaam.

Jeetje wat was ik een clown. Ik wil geen clown meer zijn. Ik nam mijzelf nooit serieus. Nu wel. Wat dit alles voor deze site gaat betekenen? Ik weet het nog niet. Ik ben druk aan het overleggen met Ariël Ik wil het liefst opnieuw beginnen. Weg met alle desinformatie en al die ellenlange zeikerige stukken vol met negativiteit. Ariël vindt echter dat ik de mensheid moet laten zien dat iedereen stappen maakt. Dat iedereen wel eens blijft hangen in een soort van waan, en dat we daar allemaal uiteindelijk wel uitkomen. De oude artikelen laten de oude Micky zien. Met dit artikel laat ik mijn ommekeer zien. Ik ben klaar met het oude, klaar met mij focussen op negatieve dingen. Hartverwarmend is het. Ik voel mij zo ontzettend liefdevol ook, zo ontzettend liefdevol dat ik bijna uit elkaar barst van de liefde en een ieder van jullie zou willen doodknuffelen en innig zou willen omhelzen.

Vanaf nu ga ik de zaken heel anders aanpakken. Ik voel mededogen voor de illuminati. Ik voel mededogen voor Poetin. Maar ik voel ook mededogen voor Hillary Clinton en Jan ‘Peppie’ Roos. Paul de Leeuw is helemaal geen viezerik, hij heeft een liefdevol hart. Hartverwarmend is het om te zien dat steeds meer mensen angstig worden voor de zaken die ze in de mainstream media horen. Ik begrijp die angst. Ik zie dat deze liefdevolle zielen, net als ik dat nodig had, hulp nodig hebben. Ik wil ze die hulp graag aanbieden. Misschien dat ik ook wel filmpjes ga opnemen waarin ik mijn oprechte liefdevolle en hartverwarmende woordjes voor jullie ga opnemen. Alles komt goed. Sterker nog: alles is al helemaal goed!

Liefdevol ga ik straks kattenstront uit de kattenbak scheppen, hartverwarmend vind ik dat. Liefdevol zal ik straks ook alle berichtgeving tot mij nemen die mij zullen vertellen dat ik, en met mij elke belasting betalende Nederlander, per maand tientallen euro’s kwijt zal zijn om de Aarde te redden van een natuurlijk gas. Hartverwarmend vind ik al die directeuren van goede doelen die voor een hongerloon arme en zieke kindertjes helpen. Ik zal al mijn licht en al mijn liefde sturen naar alle vluchtelingen op de Aarde. Gaza verblijdt ik met een vleugje van mijn diamaten zielen vuur, dat stuur ik dan die kant op en dan zullen ook zij daar dansen omdat het licht hun DNA transmuteert. Ascentie is het toverwoord. Ascentie brengt ons allemaal naar die nieuwe tijd waar we allemaal zo naar smachten. Voor negativiteit is dan geen enkele ruimte meer, maar dat zal een ieder die net als mij ook de violette straal van Saint Germain via zijn of haar pijnappelklier naar binnen haalt begrijpen. Ik kan uren doorgaan over al mijn nieuwe inzichten en al mijn nieuwe ervaringen die ik opgedaan heb en geleerd heb van mijn mede lichtwerkers. Maar voor nu is het goed zo. Voorheen zou ik dit soort persoonlijke ervaringen niet zo makkelijk met jullie delen. Ik dacht dat ik dan voor gek verklaard zou worden. Nu weet ik dat de wereld omgekeerd is. Als ik mij liefdevol voel dan mag ik best die liefde constant uiten. Hartverwarmend is het om te weten dat jullie deze move waarschijnlijk wel zullen begrijpen.

Ik voel me zo opgelucht dat ik nooit meer die clown hoef te spelen. Mijn clownspak heb ik begraven. Ik hoef niet meer van binnen te huilen, het waren geen tranen van verdriet, het waren tranen van geluk, die tranen werkten hartverwarmend, de liefdevolle energieën hebben mij er bovenop geholpen.

Namaste.

Micky van Leeuwen

10-10-2016

https://www.youtube.com/watch?v=k3-WDyotzZY