Centraal Station Aarde

Het is 2013, mij zegt dat niet veel meer dan dat we het begin van een nieuw (bedacht) kalenderjaar beginnen. Meer is het niet, het is het vieren van een dag van een kalender die als een synthetische overlay over de organische tijdslijn heengelegd is. Ik wens een ieder elke dag de beste wensen, dus daarover gaat dit artikel dan ook niet, vandaag wil ik van de gelegenheid gebruik maken om enkele zaken duidelijker te maken en de visie van Indigo Revolution wat verder uit te diepen. Noem het mijn nieuwjaarstoespraak als je wilt..

De lente equinox van 21 maart 2013
Zoals lezers van deze site inmiddels wel weten is de lente equinox van 21 maart 2013 het einde van de cyclus van moeder Aarde. 21 december 2012 was dat niet, en dat hebben wij ook nooit beweerd. Mensen vragen vaak van wie ik dat gehoord heb. Men wil weten wie ik napraat en wie mijn bron is. Ik zal jullie mijn bron prijsgeven, mijn bronnen zijn moeder Aarde haarzelf, en mijn diepere zelf die vanuit een hoger (dieper) dimensionaal niveau mijn leven hier orkestreert. Ik praat geen mensen of entiteiten na, ik baseer mijn weten op het contact wat ik heb met moeder Aarde. Zij is de hoofdrolspeler namelijk in het grote plaatje, niemand anders dan zij weet wanneer haar eigen cyclus erop zit. Probeer het zelf ook eens, je zal verbaast zijn van de kracht, onvoorwaardelijke liefde en immense wijsheid van de ziel die ons leven hier faciliteert. Ik kan het eigenlijk niet in woorden beschrijven, want zo communiceert ze niet met mij, het is meer een gevoel wat ik krijg als ik contact maak, wat gevolgd wordt door een weten. Weten dat deze cyclus er bijna op zit. De lente equinox is de dag dat het overal ter wereld even lang donker en licht is. Deze dag is in balans, in tegenstelling tot 21 december. Dat is de winter solstice, deze is niet in balans, want het noordelijk halfrond heeft dan de langste nacht, en het zuidelijk halfrond heeft dan de langste dag. Net na 21 december schreef ik een stukje over het einde van het 21 december sprookje. Ik was zwaar gepist over hetgeen er gebeurd was op 21 december, vandaar ook de toon van het artikel. 21 december werd massaal gebruikt door de krachten van beperking, ook wel Orion groep genoemd op deze site, om massaal vals licht te laten injecteren in de aderen van moeder Aarde. De lichtwerkers hebben deze taak uitstekend voorbereid en uitgevoerd. Want wat was ik, en met mij velen anderen van de kaart op die dag en de dagen die daarop volgden. Mij deed het pijn, ik voelde de pijn van moeder Aarde, de vrouwelijke energie die nog eens een flinke knauw kreeg van al dat valse licht wat men naar hier haalde. Ik ben een man, en kan en zal nooit weten wat het met de vrouwelijke energie doet allemaal. Ik voelde die dag de pijn, en tegelijkertijd de kosmische drugs die massaal naar Aarde werd gebracht, het voelde als een slechte XTC-pil, bij gebrek aan een beter voorbeeld. Zoiets synthetisch heb ik eigenlijk nog niet eerder zo erg gevoeld. Het kostte mij alle moeite om in mijn hart te blijven die dag, en de dag erna ervaarde ik als een katergevoel. Ik kon weinig anders dan op de bank liggen en uitzieken. Als ik mij al zo gevoeld heb, dan hebben vrouwen die in contact staan met de Aarde het echt slecht gehad, laat staan moeder Aarde zelf. Daar kwam dus die boosheid vandaan, al weet ik ook dat op een dieper niveau dit allemaal zo gepland was, het moest zo gebeuren… In het artikel van Yuri van eergisteren wordt uitstekend uitgelegd wat deze synthetische kosmische 4d energie doet en nog gaat doen. Het heeft alles te maken met het oogsten van de schaapjes, heel oneerbiedig gezegd. Want zo bedoel ik het eigenlijk niet. Ik weet ook dat deze mensen gewoon hun pad lopen, ik respecteer ieders pad, maar ik heb ook nog steeds te maken met mijn Aardse persoonlijkheid, mijn incarnatie op deze planeet die alles ervaart en meemaakt. Ik weet dat we op een knooppunt aanbeland zijn, lang niet iedereen is klaar met de weg naar compressie, daarover zo direct meer.
Ik wil over de lente equinox van 21 maart 2013 eerst wat meer kwijt. Ik wil duidelijk maken dat ik weet dat dit het einde van de cyclus is, maar dat het geen magische datum is. Het is niet het nieuwe 21 december sprookje, geen datum waarop de Aarde opeens verandert naar een andere realiteit. Nee natuurlijk niet, het is het einde van een cyclus, en het begin van een periode waarin moeder Aarde gaat veranderen naar een andere frequentie, een andere dimensie dus. Maar dat gaat niet in 1 dag natuurlijk, dat is een langer proces. Niemand van ons weet precies wat er gaat gebeuren, laten we daar dan ook niet langer over lullen. We zijn hier om te ervaren en te leren, en dus weet niemand echt wat er staat te gebeuren en hoe dat staat te gebeuren, dat is als je het mij vraagt onmogelijk om te weten, zo is het niet mede gecreëerd door onszelf. Ik wil hiermee zeggen dat je jezelf niet blind moet staren op data, ga niet zitten wachten op die 21e maart, want dan zal het altijd tegenvallen en ervaar je niet meer. Incensie is een pad van (her)integreren met jezelf. Dat is een proces wat niet opeens gebeurd, het is allang aan de gang. Ik blijf aan mijzelf werken, en merk dat ik met de dag verander. Ik herken de Micky van een jaar geleden niet eens meer terug zo snel gaat het. Incensie is een intern iets zoals de naam al zegt, als je van binnen veranderd zie je als vanzelf de wereld om je heen mee veranderen. Maar neem dit niet klakkeloos aan van mij, dat wil ik niet, ik wil dat een ieder zelf met zichzelf in conclaaf gaat. Want iedereen is uniek, en iedereen heeft een eigen unieke pad te bewandelen en een unieke uitkomst in deze realiteit.

Centraal Station Aarde
Hetgeen ik nu ga vertellen kan bij veel mensen arrogant overkomen, dat is zeker niet zo bedoeld, maar is wel volkomen logisch. Want zoals net gezegd heeft een ieder zijn of haar eigen unieke pad te bewandelen. Dat houdt mede in dat er vele wegen zijn die naar incensie lopen. In het artikel “Onze reis door dit universum” leg ik uit dat we bezig zijn met onze weg naar compressie. Kort gezegd zijn we bezig met een immens lange reis, waarin we afdaalden in de dimensies, om universeel schepper van licht te worden, de kenmerken van dit universum. Niet iedereen is even lang bezig met deze reis. Zie het als een soort school, niet iedereen zit in het examenjaar. Als brugklasser mag je proberen om eindexamen te doen, alleen ga je het niet halen, omdat je simpelweg te weinig geleerd (lees ervaren) hebt om klaar te zijn. Zo ook is het op dit moment op de Aarde het geval. Het is als het ware een soort van Utrecht Centraal, waar alle treinen binnenkomen en mensen uit alle uithoeken van het universum binnenkomen. Daar stappen ze weer in een andere trein die hen naar de juiste bestemming brengt die ze op dit moment nodig hebben op hun reis naar compressie. Een minderheid van de mensen op deze planeet is klaar met hun reis naar compressie, dat wil zeggen dat een meerderheid straks een andere trein gaat pakken dan de onze. En dat is niet erg, want zo is het door onszelf gemaakt. Het gaat niet om wij tegen zij, of die is beter dan de ander, nee het gaat puur om het alles willen ervaren wat er te ervaren is.
Wij bij IR schrijven voor de minderheid. Wij schrijven voor diegenen die alles al ervaren hebben in dit universum wat er te ervaren valt. Dat kan je arrogant vinden, dat mag, maar het is hoe wij de zaken willen benaderen. Je kan nu eenmaal niet iedereen van dienst zijn. Toch was dat wel 1 van mijn uitgangspunten 3 jaar geleden toen ik IR begon. Ik wilde iedereen van dienst zijn, zoveel mogelijk mensen helpen herinneren, en vervolgens mijn pad opsturen. Gaandeweg kwam ik erachter dat het zo niet gemaakt en bedoeld is deze werkelijkheid hier op Aarde. Ik begon mijn eigen ‘waarheden’ op te schrijven, en kwam er achter dat er een heleboel mensen hier in Nederland zijn die een zelfde uitkomst hebben. Die uitkomst is ascentie van en met moeder Aarde naar 5D, het weer (her)integreren met jezelf in de diepere dimensies, het eigen leider worden dus, en je connectie met je moeder planeet herinneren. Wij doen dit proces samen met onze moeder, deze planeet waarop we met zijn allen leven. Zij gaat straks transformeren, is daar eigenlijk al een tijdje mee bezig, en wij mogen dit proces samen met haar doen. Zij is de vergeten heldin in het plaatje. Zij maakt ons bestaan hier mogelijk, zij is het die onvoorwaardelijk lief heeft, en zij is het die op eigen kracht straks verandert naar een lichtlichaam. Daar is geen externe kracht voor nodig, net zoals wij zelf ook geen externe kracht of bron nodig hebben. Alles zit al in ons, wij zijn al het universum in gecompresseerde vorm. Alles wat we hoeven te doen is dit te herinneren.
Dus het is leuk en aardig wat al die andere sites schrijven, mij interesseert het inmiddels geen moer meer. Ze doen maar. Het is goed zo. Wij hebben ons publiek en uitkomst, en zij hebben hun publiek en uitkomst, wij hebben geen behoefte om samen te werken en compromissen te sluiten. Dat is jezelf verloochenen, jouw authentieke zelf aan de kant zetten en niet meer uniek zijn. Ik ga mijn verhaal niet aanpassen omdat mensen mij arrogant of wat dan ook vinden, ik weet van mijzelf dat ik het juiste doe, en vaar mijn eigen koers. Ik hoef straks geen trein meer te pakken naar waar dan ook naar toe, ik blijf als het ware op Utrecht CS, ik blijf bij moeder Aarde wat er ook gebeurd, laat mij niet meer verleiden of afleiden, en weet onze uitkomst. Hoe dat precies allemaal gaat en wanneer wat gebeurt weet ik ook niet. De lente equinox is een belangrijke gebeurtenis, maar is niet iets magisch, het is niet iets waarop we moeten gaan zitten wachten, want wachten is stilstaan. Het is ook geen geloof of wat dan ook, want het is een weten dat de boel gaat veranderen hier op Aarde. Niet meteen op die dag, vergeet die dag wat mij betreft, het is een proces wat uitgesmeer is over langere tijd, wij vertellen je geen sprookjes.

Respect voor elk aspect
Onderdeel van het zitten in het examenjaar van het worden van universeel schepper van licht, is het feit dat we om de examenstof te begrijpen we alles ervaren dienen te hebben. We hebben niet 1 maar een heleboel aspecten. Wij hebben alles ervaren wat we wilden ervaren, en daarom zien wij door de bomen het bos nog wel. Dit in tegenstelling tot mensen die nog niet klaar zijn om terug te keren naar de vijfde dimensie en verder.
Zoals nu wel vaak genoeg gezegd moeten we alles ervaren hebben om te weten dat wij bijna afstuderen binnenkort. Dit is een lastige uitleg, ik weet het, het is lastig om uit te leggen, maar ik zal proberen een makkelijk te begrijpen voorbeeld te geven: Manipulatie. Ik heb mij in het verleden vaak afgevraagd waarom de new age niet kan zien dat het zogenaamde licht, de andere zijde is van dezelfde medaille, het duister. Ze zien wel dat het ‘duister’ ze probeert te misleiden, maar zien vervolgens niet dat het ‘licht’ hetzelfde doet. Het is echt probleem-reactie-oplossing wat de krachten van beperking hier op Aarde uitvoeren. Eerst laten ze de ‘duistere’ entiteiten hier de boel manipuleren en onder controle houden, dat is dus het probleem. Vervolgens komt men met de reactie, men stuurt de entiteiten van het ‘licht’ onze kant op. Na al die duizenden jaren van onderdrukking zullen de meesten die helpende hand aanpakken, want zo is het bedoeld. Vervolgens komt men met de oplossing op de proppen, en dat is het meegaan met deze entiteiten of het toelaten van deze entiteiten op onze planeet, zodat ze zogezegd hier ons kunnen helpen met de rotzooi die wij kleine kindertjes van onze planeet hebben gemaakt. Zo lang je doet wat het ‘licht’ je opdraagt is er niets aan het handje, het zijn zulke vriendelijke buitenaardsen….. Totdat je doorkrijgt dat de verhaaltjes en doctrines die zij met zich meenemen ook controlesystemen zijn, en tegen ze in gaat…. Tja, dan slaat de energie 180 graden om en blijken die zogenaamde verlichtte entiteiten plotseling helemaal niet zo verlicht meer, en heb je opeens te maken met pure haat en jaloezie. Hetzelfde zie je gebeuren bij vele zogenaamde ‘lichtwerkers’, zij prediken licht en liefde te zijn. Ze zeggen pure liefde te zijn, ze houden van iedereen, iedereen is voor hen hetzelfde en iedereen verdient pure liefde. Ze noemen het onvoorwaardelijke liefde, zo noemen ze het ja… Want op het moment dat je tegen deze mensen ingaat en ze raakt in hun kosmisch ego, tja dan verandert die onvoorwaardelijke liefde in pure haat en jaloezie. Maar ik dwaal wat af, waar het omgaat is manipulatie herkennen. Wij, die alles al ervaren hebben, hebben zelf ook gemanipuleerd op een kosmisch niveau. Wij hebben zelf ook planeten, sterrenstelsels en misschien nog wel meer gemanipuleerd. Tijdens onze reis naar compressie zijn we het merendeel van deze reis in 4D geweest. We waren meestal geen lieverdjes, ik weet dat van mijzelf dat dat niet zo is, wij hebben dus ook gedaan wat de krachten van beperking nu hier op Aarde proberen op ons. Wij hebben het zelf ook allemaal gedaan, en daarom herkennen we nu de manipulatie van de kosmische matrix entiteiten. Mensen die nog niet zo lang bezig zijn met hun reis naar compressie hebben dat niet gedaan, of nog niet meegemaakt. Daarom herkennen ze deze manipulatie nu ook niet, en denken ze dat ‘licht’ en ‘duister’ verschillende kampen zijn, terwijl in werkelijkheid het 1 en dezelfde groep is, alleen anders aangekleed..
Het ontkennen van je duistere kant is niet de manier waarop je straks afstudeert. Incensie houdt ook in dat je dient te centreren, en gecentreerd te blijven. Manipulatie is zo iets, het is een eigenschap van onze ‘duistere’ kant. Ik kan, dat weet ik uit ervaring in dit leven, heel goed mensen manipuleren. Ik zie hoe mensen manipuleren, en wanneer men mij probeert te manipuleren, want ik zou het ook zo doen als ik het wilde, maar dan beter zeg maar…
Wij zijn allemaal, geen uitzondering daargelaten, in vorige levens het duisterste van het duisterste geweest, ontkennen heeft geen nut. Anders hadden we niet het gevoel gehad dat er iets niet klopte aan deze realiteit en gedrag van mensen. Wat niet in jezelf aanwezig is zie je ook niet in een ander.
Wij spugen als het ware op bankdirecteuren, criminelen, lichtwerkers, priesters, en al het andere wat ook mijn 3D incarnatie niets van kan begrijpen… Echter, spuug ik daar juist op als het ware omdat ik weet uit ervaringen van vorige levens dat dat nou niet bepaald de weg is naar centreren, het is niet de juiste balans die nodig is voor het afstuderen. Maar, iedereen die zich bezighoudt met die dingen waar ik in dit leven op spuug, ervaart dat in dit leven, daar waar ik het al eerder ervaren heb, want daarom weet ik ook dat het niets voor mij is, herken ik de eventuele valkuilen en ontmasker ik nu veel van die zaken op deze site. Iedereen ervaart op dit moment wat hij of zij op dit moment wil ervaren, en dus nodig heeft op dit moment van ieders unieke pad naar compressie… Dualiteit, uh? Dat sowieso, maar het gaat ook om het multidimensionaal bewust zijn. Dat is namelijk hetgeen wat ons bind, lezers van deze site, het opnieuw integreren met onsZELF, dat aspect van ons wat in de diepere dimensies vertoefd en ons leven hier op Aarde orkestreert. Wij zijn weer in contact met dat aspect van ons, en dat contact wordt steeds inniger. Het wordt steeds sterker, en leidt ons uiteindelijk naar het weer onsZELF zijn in de diepere dimensies. Dat is incensie in een notendop.
Alleen door te centeren kom je in contact met je echte diepere zelf. Klinkt arrogant, maar is de waarheid. Ben je niet in balans, of geef je je macht uit handen aan iets externs, dan is dat meestal niet je hogere of diepere zelf wat tegen je praat. Nee, het lijkt zo, maar het is iets wat buiten jezelf is via je chakra’s of pijnappelklier meestal. Je mind kan je ook laten denken dat je met je hogere zelf in verbinding staat, maar in werkelijkheid is het de Matrix die tegen je praat of een of andere entiteit. Als je namelijk werkelijk met jeZELF weer in contact staat dan weet je dat we hier zijn om te ervaren, dat we dit zelf wilden meemaken allemaal. Je bent dan geen slachtoffer meer van een of ander complot, nee je herinnert je dat je het complot mede hebt bedacht. Je weet ook dat het zogenaamde licht en duister eigenlijk hetzelfde is, maar in een ander jasje. En je vertrouwt enkel op jeZELF, jij bent oneindig en bent altijd al geweest. Niets of niemand weet het beter dan jij, en niets of niemand staat boven jou, jij bent je eigen schepper, jij hebt alle macht en kracht. Jij hebt alle aspecten in je zitten, dat is niet voor niets, maak er gebruik van en you will know yourself en daarna the complete universe!!

Micky
1-1-2013