De Soevereine Mens

Er valt mij de laatste maanden iets opmerkelijks op. Er is een nieuw ‘virus’ wat rondwaart door Nederland. Meer dan de helft van de e-mail reacties die ik krijg gaan over dit ‘virus’. Mensen gaan helemaal op in het ‘drama’ wat ze de ‘Soevereine Mens’ noemen. Talloze alternatieve media sites lijken slechts over 1 onderwerp te kunnen praten, ze lopen allemaal te huilen dat ze soeverein willen worden als mens. Op zich een goed teken, als het zou gaan over hetgeen ikzelf en deze site definiëen als soeverein zijn. Het soeverein worden, waar al deze sites en mensen zich druk over lopen te maken, heeft niets met mijn definitie van soevereiniteit te maken. Het is misschien zelfs wel het tegenovergestelde van wat ik bedoel met die term. Daar ben ik achter gekomen door eens te luisteren en te lezen waar al die mensen het nu echt over hebben. Zijn zij echt zo soeverein als ze zelf beweren?

Ik zeg nee. Ze zijn totaal niet soeverein. Ze gaan volledig op in het ‘drama’. Ze vinden zichzelf slachtoffer van het leven. Slachtoffer van het systeem. Ze vinden dat hen enkel leed aangedaan wordt. En nu ze zogenaamd soeverein zijn of onderweg daar naar, gaan ze nog meer zichzelf lopen druk maken over dingen waarvan ze zeggen geen onderdeel meer uit te maken. Ik snap er geen moer van eerlijk gezegd. Heb mijn best gedaan om het te begrijpen, heb mijzelf verdiept in de materie. Het is het aloude principe van ‘what you fight you become’ als je het mij vraagt.

Het is namelijk niet alleen vluchten voor het systeem, men vecht ook tegen het systeem, en uiteindelijk wordt men dus hetzelfde als het systeem. Onbegrijpelijk in hun acties.

Mensen die mij proberen over te halen ook hun versie van soeverein zijn te volgen, zijn nog erger geworden dan het systeem waar ze tegen vechten. Als je het mij vraagt. Ze zeggen dat het systeem (zij noemen dat liefkozend de BV Nederland) alles voor eigen gewin doet. Dat doen zij ook, en nog erger dan dat. Ze denken enkel aan de zogenaamde voordelen en nadelen die zij persoonlijk hebben. Ze denken niet aan de rest van de mensheid. Ze zien enkel de plichten richting het systeem, ze zien niet de rechten. Of willen die niet zien. Ze willen geen belasting meer betalen. Maar wel een ‘basisloon’, zonder daar iets voor terug te doen bijvoorbeeld. Ze willen geen ziektekostenverzekering betalen, maar willen wel geholpen worden als ze onverhoopt toch ziek worden. Ze willen geen belasting betalen, maar willen wel goede wegen om op te rijden. Geen belasting betalen, maar toch goed onderwijs eisen, toch een uitkering willen hebben als ze plotseling werkloos worden. Ik kan nog wel even doorgaan met voorbeelden geven. Waar het op neer komt is dat men niets wil betalen, maar toch van alles wil ontvangen. Aan andere mensen denkt men niet, ze kijken enkel in hun eigen straatje. Wat zij doen, dat moet iedereen doen. Projectie van hun eigen onvermogen noem ik dat. Projectie van hun eigen slachtofferrol. En het belangrijkste: ontkenning van hun eigen creatie.

Het is een programma van ongekende omvang. Naar je zelf kijken is er niet bij. Het is alleen maar met het vingertje wijzen, en anderen proberen te overtuigen om hetzelfde te doen.

Ook al heb ik aan al die mensen die mij met dat soort verhalen mailen gevraagd om mij het nou eens goed uit te leggen, een goed antwoord heb ik tot op heden niet gekregen. In mijn ogen is het pure projectie van hun eigen onvermogen. Hun eigen onbewust zijn. Nog slapen binnen de Matrix. Rotte systemen willen verbeteren of lijmen, in plaats van met iets nieuws op de proppen te komen. Nadenken is er niet meer bij, in de spiegel naar jezelf kijken? Wat is dat?

Maar goed ik heb mij er in verdiept. Deze onzin moet namelijk ergens vandaan komen, elkaar napapegaaien begint altijd bij een bron.

Waar het over gaat is dat men vindt dat hun naam geclaimd is door de BV Nederland. En dat men daar zelf helemaal niets aan kan doen. Want onze ouders geven ons aan bij onze geboorte. We krijgen dan een BSN (Burger Service Nummer), en men schrijft dan onze naam in hoofdletters. Big deal… Daar heb ik mij nog nooit aan gestoord. Het is maar een naampje. Ik ben oneindig bewustzijn, wat hier op Aarde een ervaring beleeft. Ik ben mijn naam niet. Soevereine mensen zijn hun naam wel, ik heb het nog steeds over de mensen die zeggen soeverein te zijn. Want waarom anders maak je jezelf daar druk over? En we krijgen bij onze geboorte een BSN. Big deal. Ja echt wat maakt dat dan uit? Ik ben ook geen nummer namelijk. Vervolgens schrijven al deze mensen dat door dat BSN ze verplicht worden tot belasting betalen en rekeningen te betalen. Ja oké dat klopt. Daar ben ik het mee eens. Maar nergens lees is dat er ook rechten aan je BSN (Nederlander zijn) zitten. Want die zijn er zeker ook. Natuurlijk is het systeem ‘rot’, en worden we uitgebuit om het zo maar eens te zeggen. Maar het is niet alleen dat. Er is veel meer dan dat. Ik kan uit eigen ervaring erover meepraten. Mij zul je niet horen nuilen over het systeem. Ik wilde dit systeem binnen de Matrix ervaren. Dat sowieso, daarover straks meer. Ik wilde incarneren hier in dit systeem. Dus mijn ouders de schuld geven slaat nergens op. Het was en is mijn eigen vrije wil die hier wilde incarneren. Maar dat terzijde. Ik heb in het verleden ook eigenlijk elke maand zitten zeiken over de belasting die ik moest betalen, over de zorgverzekering die ik moet betalen terwijl ik nooit ziek werd. Ik deed er net zo hard aan mee. Ik weet hoe het werkt, en hoe het voelt. Maar ik weet sinds anderhalf jaar ook wat het is om daadwerkelijk ernstig ziek te worden. In mijn geval visueel gehandicapt te worden, en alles wat daar bij komt kijken.

Ik had een jaarcontract bij mijn werkgever op dat moment, en we zaten midden in een reorganisatie. Mijn zicht ging in een paar maanden tijd van 100 naar 4 procent. Ik kon niet meer mijn werk doen. En logisch gevolg was dat mijn contract dus ook niet meer verlengd werd. Ja dat is hard. Maar ik kan mij verplaatsen in de werkgever, en dan heb je niets aan iemand die zijn werk niet meer kan uitvoeren. Zo simpel is het. Ook moest ik allerlei onderzoeken ondergaan in het AMC. Onderzoeken die duizenden euro’s kosten. Toen dat allemaal eindelijk achter de rug was, moest ik re-integreren. Alles opnieuw leren. Hulpmiddelen waren nodig om toch nog iets te kunnen lezen af en toe bijvoorbeeld. Dingen waar je normaal niet bij stil staat als je normaal ‘gezond’ bent. Ook dat hele traject kostte duizenden euro’s. Want dat wordt gedaan door mensen, die ook moeten eten en een dak boven hun hoofd nodig hebben. Voor niets gaat de Zon op. Van al die duizenden euro’s die al die onderzoeken en re-integratie gekost hebben, hoefde ik zelf o euro bij te dragen. En dat kwam omdat het oh zo gemene systeem dat betaalde voor mij. Daar hebben we in Nederland gelukkig wat potjes met geld voor, vangnetten voor mensen die plotseling gehandicapt worden. En nadat mijn contract niet verlengt werd, kreeg ik het UWV op bezoek. Een en al begrip, want die mensen die daar werken, dat zijn ook gewoon mensen, mensen met een hart, die naast hun werk ook nog steeds een mens zijn. Men deed niet moeilijk. Men had enkel begrip en medeleven. En zodoende heb ik nu een uitkering in afwachting van gedeeltelijke of gehele afkeuring. Zonder mijn BSN had ik niets van dat alles gehad. Noppes. Dan had ik nu onder een brug geslapen, of erger.

En dit wat ik hierboven vertel, mail ik ook altijd aan al die mensen die mij mailen over wat zij de soevereine mens vinden. En ik heb nog nooit antwoord gehad op mijn verhaal. Het past namelijk niet in het zielige slachtofferrol verhaal wat al die zogenaamde soevereine mensen ophangen. In hun verhaal is de overheid de boef. Het duister. En neemt de overheid enkel. Dat de overheid ook geeft? Dat willen ze of kunnen ze niet begrijpen. Dat past niet in hun mind-programma. Liever klagen ze.

Nog een voorbeeld dan, van zogenaamde soevereine mensen, voordat ik mijn visie op deze term uitleg.

Iemand mailde mij dat hij al wel soeverein was als mens. Hij zat al jaren in zijn camper. Lekker in de natuur. Weggevlucht voor het systeem. Maar uit zijn woorden bleek niet echt dat hij soeverein was. Alles en iedereen kreeg de schuld. Dat hij de ziekte van Lyme had gekregen kwam niet door een tekenbeet. Nee dat was biologische oorlogsvoering van de elite. En dat hij geen gratis zorg krijgt en zwaar moet betalen voor behandelingen? Dat kwam niet door dat hij weggevlucht was van het systeem en de rechten van het systeem vergeten was. Nee, dat kwam natuurlijk door het systeem, niet door hem. Nee, hij was en is soeverein!! Dat hij de belasting oplichtte, en daar later de rekening voor kreeg, kwam dat door hem? Neeeeeee!!! Het systeem is de maffia. Hij probeerde zijn verhaal te slijten aan mij, zodat ik erover zou schrijven op mijn site, schrijven over zijn zieligheid met andere woorden. Zijn onvermogen om eigen leider te zijn. Toen ik mijn verhaal vertelde, kreeg ik daarop nooit antwoord, ik kreeg alleen maar YouTube filmpjes met teksten die ik niet kan lezen vanwege mijn handicap. Zijn verhaal, zijn projectie, was het allerbelangrijkste. De mens Micky kon hem niets schelen, die stond hem en zijn zielige verhaal enkel in de weg, omdat de mens Micky zijn verhaal niets vond.

Nou ja, ik vond wel iets van zijn verhaal. Ik vind het puur slachtofferrol spelen en vervolgens aannemen. Slachtoffer van het ‘systeem’.

Als laatste kreeg ik nog een mailtje van deze persoon, met allerlei rechtszaken die gevoerd worden tegen de Rabobank. Wat dat met soeverein zijn te maken heeft? Tja, ik heb geen idee. Enerzijds zeg je buiten het systeem te staan en toch maak je je er nog zo druk om?

Kijk ik vind het prima als men echt soeverein is, uit het systeem stapt, er niet meer aan mee wenst te doen, en dat vervolgens ook niet meer doet. Begrijp me niet verkeerd. Helaas heb ik die mensen nog niet gezien of gehoord. Want al die mensen die in hun camper wonen en zeggen soeverein te zijn, die zijn dat bij lange na niet. Ze zijn weggevlucht voor het systeem. Bang. Boos. En iedereen moet hetzelfde doen, anders noemt men je ‘onwetend’.

Soeverein ben je niet als je het nodig vind om alles en iedereen te overtuigen dat men hetzelfde moet doen als jij doet. Dat noem ik meer een kudde dier. Je bent gewend om in een kudde te lopen, als je dan losbreekt van de kudde, voel je jezelf alleen, en ga je op zoek naar een nieuwe kudde. En als je afhankelijk bent van een groep, je lekkerder voelt in een groep dan alleen, dan ben je dus niet soeverein. De definitie van het woord verklapt het al. Als je jezelf drukt maakt over het feit dat men je naam in hoofdletters drukt, dan ben je niet soeverein. Dat zit je nog volop in een programma van het systeem. De Matrix zie je nog niet eens. Ik heb het hier over de systemen binnen de Matrix. Als je jezelf druk maakt over een nummer wat aan je denkbeeldige naam vast hangt, dan ben je niet soeverein, dan ben je bezig jezelf af te leiden met dingen die er uiteindelijk helemaal niet toe doen.

En als je de overheid en die zogenaamde ‘banksters’ waar je het constant over hebt, als slecht ziet, dan ben je nog lang niet zelfbewust, en vind je jezelf ook slecht.

Soeverein zijn betekent voor mij namelijk dat je boven het ‘drama’ uitstijgt. Je ziet het voor wat het is, een groot rollenspel om van te leren door het te ervaren.

Dit is een Universum van onder andere dualisme (1 van de kenmerken van Licht). De ene keer spelen we een wat meer ‘duistere’ rol, dan weer een wat ‘lichtere’ rol, en dan weer iets er tussen in. We spelen (incarneren) elke rol van extreem licht naar extreem duister. Om uiteindelijk, in dit leven, de balans te vinden, en er zodoende uit op te stijgen. Eigenlijk is het meer naar binnen gaan bij jezelf. Weer weten wie en wat je werkelijk bent, wat je echt hier komt doen op Aarde, wat je werkelijke doel is in deze incarnatie.

Iemand die alles wat de overheid, bedrijven en banken doen, als negatief en duister ziet, is simpelweg niet in balans. En heeft geen weet van wat hij of zij in vorige levens heeft ‘uitgespookt’. Ik weet van mijzelf dat ik vele incarnaties heb gehad waarin ik nou niet echt een lieverdje was. Ik heb zo’n beetje alles gedaan wat je ‘duister’ kan noemen. Noem het op en ik heb het waarschijnlijk ook gedaan in 1 van mijn vorige levens. Net als alles wat aan de wat wij de ‘positieve’ kant noemen ligt. Been there, done that.

Er is namelijk geen ‘goed’ en geen ‘slecht’ als je het van een ander oogpunt bekijkt. We spelen die rollen voor elkaar. Dat hebben we op een ander niveau zo afgesproken met elkaar.

De rode draad van bijna alle alternatieve media sites is denk ik wel het ‘feit’ dat we geïcarneerd zijn op een gevangenis planeet (prison planet). Dat we als ratten in de val zitten, en dat iedereen het op ons gemunt heeft. Ik weiger deze planeet een prison planet te noemen. En ik zie mijzelf niet als een rat die in de val gelopen is.

Maar nu kom ik op een stuk wat velen liever (nog) niet willen horen. Dingen die je innerlijk weten je vertelt. Het is een weten, niet een geloven, wat velen beweren. Ik weet dat ik oneindig ben. Oneindig bewustzijn. Ik ben altijd al geweest, en ik zal altijd zijn. Ik heb geen begin en ik heb geen einde. Ik doe aan co-creatie, samen met dit Universum. We scheppen onze eigen werkelijkheid. Scheppen zelf de systemen die we nodig achten om van te leren. Wij zijn allemaal onze eigen scheppers. Samen creërden we deze werkelijkheid. Soms moet je de dingen even logisch bekijken. Even voelen, in plaats van denken. Iedereen weet het diep van binnen. Wij hebben allemaal meegeholpen om deze Matrix(en) en de systemen daar binnen te creëen. Want daarom zijn we hier ook. Gouden regel (bij gebrek aan een beter woord) is dat als je een werkelijkheid creërt, of meehelpt te creëen, je zelf ook incarneert in die werkelijkheid die je (mede) geschapen hebt. Zo werkt dit Universum nou eenmaal, daar kan ik weinig aan veranderen. Voor die mensen schrijf ik dan ook. Er zijn letterlijk miljarden verschillende paden en verschillende mensen op deze planeet. Grote groepen mensen komen hier enkel om deze werkelijkheid te ervaren, te observeren, en gaan daarna weer terug naar ‘huis’. Dan heb je soms ook niet veel met deze werkelijkheid. Het is immers jouw creatie niet. Anderen die hier komen om te observeren, slaan vaak ook de andere kant uit, die zijn totaal verslaafd geraakt aan deze werkelijkheid, en zien het ook niet voor wat het werkelijk is en doet. Ik kan en wil al helemaal niet voor alles en iedereen schrijven. Ik schrijf meestal voor diegenen die ook die binding hebben met deze planeet zoals ik die heb. Mensen die zich verantwoordelijk voelen voor de mensheid, moeder Aarde, kortom mensen die zich hier ’thuis’ voelen. Wij weten dat wij meegeholpen hebben om deze werkelijkheid te creëen zoals die is. Kijk om je heen, zie hoe briljant het hier is, letterlijk de micro kosmos van de macro kosmos. Perfecte balans. Dat heeft echt niet 1 of een paar ‘goden”  zo even getoverd voor ons. Dat is wat ze je willen laten geloven. De waarheid is dat wij allemaal meegeholpen hebben. Miljoenen, misschien wel miljarden, zielen zijn betrokken bij deze werkelijkheid hier op Aarde. De meesten zijn zich daar op dit moment nog onbewust van, maar je voelt en ziet aan alles dat zij ook betrokken zijn, en uiteindelijk hetzelfde doel hebben, of ze nou ‘wakker’ zijn of juist niet. Het maakt helemaal niets uit. Ik maak daar geen enkel onderscheid in. Dat ik nu in dit leven het nodig had, of er voor gekozen heb op een ander niveau, om nu al 10 jaar ‘wakker’ te zijn, wil niet zeggen dat die ander die nu nog ‘slaapt’ minder is. Diegene heeft andere ervaringen nodig dan ik. Meer is het niet.

Soeverein zijn betekent voor mij iets heel anders. En ik zeg niet dat ik dat al ben, ik ben onderweg, net als iedereen hier op de planeet. Soevereine mensen zien het ‘drama’ voor wat het is, een spel wat wij zelf gecreërd hebben om van  te leren. We gaan er niet meer in op, we maken ons er niet meer druk over. We doen hetgeen ons hart ons verteld.

Alles, maar dan ook alles, gebeurd met een reden. En die reden zijn wij zelf. Wij zijn de masterminds achter deze hele werkelijkheid. Niemand anders. Wij gaven opdracht aan de ‘Krachten van Beperking‘ om ons tegengas te geven, ons af te leiden en af te houden van ons doel. Het is niet andersom. Dat is je macht uit handen geven.

Soeverein zijn betekent alles in jezelf zoeken. Connectie maken of gemaakt hebben, en onderhouden, met je diepere zelf. Weten dat aspecten van jou aanwezig zijn in alle dimensies van dit Universum, en ook in de Melkweg, de Zon en in de Aarde. Dat herinneren, en daar naar handelen, brengt je stapje voor stapje dichter bij echte soevereiniteit. De soevereine mens weet dat we allemaal gelijk zijn, dat niemand beter, en dat niemand slechter is dan wij. We zijn hier allemaal om te ervaren en te leren.

Die connectie met onszelf en dit Universum, zit in ons hart. Niet in ons hoofd, en al zeker niet in onze chakra’s. Je hart is de connectie met jezelf. En hoe beter je jezelf leert kennen, des te meer lagen valse zelf je afpelt. Al die lagen en programma’s identificeren zich met bepaalde zaken. Als je jezelf identificeren met je naam of het systeem, of BSN of whatever, dan zit je vast in zo’n laag of programma. Jij bent dat allemaal niet, vraag het aan jezelf, je weet het diep van binnen echt wel.

Zoals gezegd ‘what you fight you become’. Als je tegen iets vecht vanuit je hoofd, dan wordt je het vanzelf. Vechten tegen het systeem, of ervoor vluchten vanuit die strijd, maakt van jou ook het systeem. Je gaat er helemaal in op en in mee, je maakt je er constant druk over, je kan aan bijna niets anders meer denken, kortom: je bent het systeem geworden waar je tegen vocht. Tegen iets vechten geeft het ook bestaansrecht. Zie het voor wat is. Afleiding. Meer is het niet. Ik weet het, mind-ego’s zien dat compleet anders, maar zo simpel is het. Leef vanuit je hart en innerlijk weten, wees jezelf, werk aan jezelf. Schijn je authentieke zelf in deze werkelijkheid. Verander het vanuit de binnenkant. Vanuit jouw eigen binnenkant. Michael Jackson had het goed “I’m starting with the man in the mirror, I’m asking him to change his ways”. Zoals ik het noem “een beter milieu begint bij jezelf”.

Soeverein ben je gewoon. We zijn allemaal soeverein, we zijn het alleen vergeten. Soeverein hoef je niet te worden, dat is een val/programma. Soevereiniteit zit in je hart en in je hele zijn. Weten dat niets of niemand je iets kan maken, je hebt namelijk een uitkomst hier, en daar heeft niets of niemand invloed op, behalve jijzelf.

Mijn nieuwjaarswens aan al die mensen die zich zo aan het verliezen zijn in het ‘soeverein’ wordt-spelletje, en al hun macht uit handen geven luidt dan ook: Hou op met vechten om soeverein te worden, wees het gewoon!!

Micky

29-12-2013