Fotosynthese (column)
3 juni 2017
De wereld van het grote geld: onthullingen van een insider – deel 2
9 juni 2017
Ik krijg nog wel eens vragen, reacties en/of opmerkingen over hetgeen ik op deze website schrijf omtrent instrumenten van het synthetische universum zoals de pijnappelklier, de chakra’s, de mind, het derde oog, allerlei rituelen, en informatie die andere websites delen die afwijkt van hetgeen ik op mijn website deel. Ik wil met dit artikel op al die vragen en opmerkingen antwoord geven, en ik ga voortaan al deze reacties beantwoorden met een link naar dit artikel. Dat scheelt mij een hele hoop tijd en vooral energie.
Ik schrijf op deze website vanuit mijn eigen ervaringen, mijn eigen kennis en mijn eigen innerlijke weten. Voor mij resoneren al die tools die bij het synthetische universum horen niet. Been there, done that, in vorige levens heb ik het allemaal al verkend. De chakra’s, de mind, de pijnappelklier, de kundalini, het derde oog, het zijn allemaal instrumenten die gebruikt worden om 4D te ervaren. Het Universum bestaat uit 12 dimensies. Verlichting, of meer ervaren door middel van bovenstaande instrumenten brengt je niet verder dan 4D. In dit artikel, over wie wij in werkelijkheid zijn, staat een schema van het Universum waarin wij met dit deel van ons leven. Mijn doel in mijn leven is multidimensionaliteit. Pure multidimensionaliteit. Dat wil zeggen alle dimensies en al mijn aspecten die in al die dimensies vertoeven in dit lichaam integreren. Ik wil compleet mijn authentieke unieke zelf worden.Wat de New Age doet is het zogenoemde ‘ascentie’ plaatje voorschotelen. Daar heb ik niets mee, dat heb ik allemaal al ervaren in vorige levens. Voor mij geldt in dit leven dat ik het op de organische manier doe. Op de organische manier aan mijzelf werken met andere woorden. Aspecten van mijzelf integreren/herenigen, en bijbehorend trauma oplossen bijvoorbeeld. Dat is niet de makkelijke weg. Dat is de moeilijke weg. Want aan en in jezelf werken is bij tijd en wijlen erg zwaar. Maar tegelijkertijd is het waar dat ik met de week mijzelf anders voel, mijzelf vrijer voel, trauma’s oplos, aspecten van mijzelf in mijzelf herenig, en op die manier heb ik steeds minder last van het ‘drama’ wat zich afspeelt in deze Matrix hier op Aarde. Mijn mind wordt steeds meer een tool in plaats dat mijn mind denkt mij te zijn en mij dwars zit. Dit proces/pad wat ik jaren terug ingeslagen ben werpt steeds meer zijn vruchten af. Ik herken mijzelf niet meer in positieve zin. Ik voel mijzelf daar lekker bij, ook al is het bij tijd en wijlen enorm heftig. Ik schrijf op deze website vanuit mijn eigen ervaringen, gevoel, innerlijk weten en kennis. Ik kan dus enkel voor mijzelf oordelen. Tegelijkertijd weet ik dat er velen zijn die eenzelfde soort pad/proces bewandelen als ik doe.
Ik kan vol met passie schrijven en praten over dit proces. En het kan overkomen dat mijn weg de enige juiste weg is. Dat is niet zo. Iedereen is anders, iedereen is uniek, en iedereen loopt zijn of haar eigen pad/proces hier op Aarde en in dit Universum. Dat ik voor mijzelf weet dat de new age (gewoon een verzamelnaam voor al die synthetische tools em rituelen) niet het juiste is, wil nog niet zeggen dat dat voor iedereen zo is. Nee, het merendeel van de mensheid heeft andere ervaringen nodig dan ik. Dat is een feit. Kijk maar naar hoeveel mensen op Aarde into religie zijn. Die hebben (nog) niet het pad van de innerlijke strijder ingeslagen. Die mensen hebben nu nog andere ervaringen nodig. Die mensen kijken extern naar oplossingen, ik kijk intern naar oplossingen. De new age is ook een religie. Ik hoorde laatst iemand de term ‘New Cage’ gebruiken. Die term resoneert als een malle met mij. Want de new age is een nieuwe gevangenis. Een new cage dus. Een veel grotere cage dan de Matrix cage. Maar nog steeds een cage. En ja het brengt je veel meer dan in de huidige cage. Groter speelveld, meer ‘vrijheid’, je voelt je beter door de kosmische drugs die via de pijnappelklier en de chakra’s onder andere toegediend worden, maar het blijft een cage. Het leidt niet tot multidimensionaliteit. Ook al beweren velen van wel, toch is dat een dikke misvatting. De mind, de chakra’s, de pijnappelklier, het brengt je wat verlichting, het geeft je meer gevangenisruimte, je voelt je wellicht wat beter. Maar het zijn drugs. Het zijn pleisters voor het bloeden. Het is morfine wat je pijn wegdrukt. Daarom voelen mensen zich zo goed binnen de new cage religie. Ze hebben niets opgelost in zichzelf, ze negeren nog steeds veel van hun in het duister staande aspecten die in de schaduw vertoeven. Je lost niets op, je voelt je alleen wat beter. Daarom noem ik het ook kosmische drugs. Veel mensen die in de new cage religie zitten, of delen van deze religie aanhangen, hebben nog steeds enorm veel werk aan de winkel als het gaat om aan zichzelf te werken. De enige weg uit de Matrix is de weg naar binnen. De interne arena is laatste arena, als we de innerlijke arena hebben overwonnen dan pas zijn we echt vrij.
En ja het kan arrogant klinken als ik zeg dat nog lang niet iedereen zo ver is om die interne arena te betreden. Het is soms flink afzien als je jezelf tegenkomt en aan jezelf moet gaan werken. Dan is de makkelijke weg voor velen een betere optie. Er wordt dan beweerd dat er meerdere wegen zijn die ‘naar Rome leiden’. Dat is ook zo. Alleen is de interne weg de kortste, de snelste en feitelijk de enige weg die rechtstreeks naar Rome leidt. Alle andere wegen zijn zwaar om en brengen je uiteindelijk altijd weer terug bij die ene afslag naar de interne arena. Alleen via de interne weg kan je jezelf bevrijden uit de Matrix systemen. Zo hebben wij het zelf door middel van co-creatie uitgedacht voor onszelf toen we begonnen aan onze Universele reis. Heb je geen idee wat ik met deze universele reis bedoel, en ben je dus nog niet bekend met hetgeen de rode draad van deze website is, dan raadt ik je aan deze serie artikelen eens door te nemen. Begin helemaal onderaan (op de 2e pagina inmiddels) om het ‘grotere plaatje’ zoals ik dat noem te begrijpen. Heb je er niets mee dan mag dat uiteraard ook. Zoals gezegd is iedereen uniek en heeft iedereen een eigen uniek pad/proces te bewandelen. Ik schrijf voornamelijk voor diegenen die net als mij aan het einde van onze Universele reis zijn aanbelandt en dus de laatste (interne) arena aan het verkennen zijn. Ik weet dat deze site redelijk uniek is met die zienswijze. Dat merk ik aan al die vragen, reacties en opmerkingen waar ik in het begin van dit artikel op doelde.
Als er iets is wat ik niet wil dan is het dat mensen mij gaan volgen in wat ik doe, denk, ervaar, voel, of weet. Mijn motto is “wees je eigen leider”, volg met andere woorden alleen jezelf. Resoneer je met dingen waarover ik schrijf dan is dat prima, resoneer je er niet mee dan is dat ook helemaal goed. Als ik schrijf dat ik niet actief bezig ben met mijn pijnappelklier oftewel derde oog dan geldt dat voor mij, dat hoeft dan niet voor jou te gelden. Jij hebt je eigen pad/proces. Dus wil je actief bezig blijven met je pijnappelklier omdat je jezelf daar goed bij voelt? Doe dat dan gewoon. Volg je gevoel. Ik zeg altijd dat mijn gevoel mijn kompas is, zo zie/beleef ik dat. Dat wil niet zeggen dat mijn gevoel de waarheid weet. Ik volg mijn gevoel als een soort van Tomtom op mijn eigen gele pad wat ik bewandel. Mijn gevoel leidt mij naar van alles en nog wat, ervaringen die ik nodig heb, kennis waar ik iets mee kan of moet, mensen, situaties, et cetera. Ik volg bijna altijd mijn gevoel, ik ben er ook nog lang niet, dus ik ga niet zeggen dat ik altijd mijn gevoel volg, maar ik kan wel zeggen dat ik grotendeels op mijn gevoel leef. Dat gevoel is wat anders dan innerlijk weten. Innerlijk weten heeft alles te maken met dingen die ik zeker weet, dingen die ik mij herinner, dus geen dingen die ik uit mijn hoofd moet leren. Door mijn gevoel te volgen herinner ik mijzelf steeds meer dingen vanuit mijn innerlijke weten. En soms moeten we vallen, soms moeten we ‘fouten’ maken, soms moeten we bepaalde dingen ervaren, dan leidt ons gevoel ons naar die dingen. We zijn hier in dit Universum om alles te ervaren wat dit Universum ons te bieden heeft, dus volg alsjeblieft je gevoel, en niet hetgeen een ander zegt of beweert. Dat ik weet dat de new cage een ietwat comfortabele gevangenis is met allerlei rituelen en instrumenten die ons gevangen houden in die grotere (4D) gevangenis wil niet zeggen dat het voor jou niet goed is om die ietwat ruimere gevangenis zelf eens te verkennen. Alleen door zelf dingen te ervaren kan je weten wat iets is en wat iets inhoudt.
Mij ga je niet meer overtuigen van de voordelen van chakra’s, de pijnappelklier en bewustzijn verhoging via de mind, om maar eens wat zaken te noemen. Ik heb dat alles al geprobeerd/ervaren in dit leven en in vorige levens. Daarom weet ik dat het een beperkt iets is, een new cage dus met andere woorden. Maar als jij actief je derde oog wil gebruiken dan moet je dat helemaal zelf weten. Als je je goed voelt bij het actief gebruiken van je chakra’s, dan is dat helemaal goed voor jou. Niet voor mij, maar daar gaat het niet om, het gaat erom wat goed voor jou is, en dat weet alleen jij voor jou. Het is en blijft wel de makkelijkste weg om via bijvoorbeeld de chakra’s en de pijnappelklier aan jezelf te ‘werken’. Ik ga daar niet over liegen. Je lost er in feite helemaal niets mee op, je stopt het bloeden en je injecteert jezelf met kosmische drugs waardoor je jezelf beter gaat voelen. Maar ben je dan ook verbeterd? Ik waag het te betwijfelen. Ik heb persoonlijk nog nooit iemand ontmoet, iemand gelezen, iemand gehoord of iemand gezien die zichzelf verbeterde door met instrumenten en/of rituelen uit de new cage religie aam zichzelf te ‘werken’. Deze mensen zijn van de Aardse Matrix overgestapt naar de kosmische Matrix. Het kosmische ego, wat hangt aan die new cage instrumenten en rituelen, is namelijk nog steeds een mind-ego. En dus krijg ik het regelmatig voor elkaar om goeroe’s uit de new cage kerk over de zeik te krijgen en hun duistere kanten naar boven te krijgen. Ook al beweren dit soort goeroe’s dat ze zogenaamd ‘verlicht’ zijn.. Ze hebben echter niet veel of veelal zelfs helemaal niets aan en voornamelijk in zichzelf opgelost of geheeld. Het gaat binnen de new cage erom dat je jezelf beter voelt. Het heeft alles met angst te maken. De new cage geeft mensen hoop, hoop om te ontsnappen uit deze ‘gruwelijke’ wereld waarin we leven. Ik zie eigenlijk geen verschil tussen een junkie of een alcoholist en de gemiddelde new cage aanhanger. Ze verdoven zichzelf met externe middelen om te ontsnappen aan de wekelijkheid.
Maar wat kan jou het eigenlijk schelen dat ik er zo over denk? Schijt aan die Micky moet je hebben. Wees je eigen leider, daar doe je mij een plezier mee. Ik heb niets met mensen die mij op een ongezonde manier volgen en alles klakkeloos aannemen wat ik zeg als waarheid. Dat kan niet, want iedereen heeft zijn of haar eigen waarheid. Het is maar net welke ervaringen je nodig hebt in dit leven hoe die waarheid er voor jou uitziet. Volg je eigen waarheid, volg je eigen gevoel dus is mijn dringende advies. Volg niemand, volg alleen jezelf. En doe of laat dus enkel datgene waar jij je goed bij voelt, dan doe ik dat ook!
Micky van Leeuwen
5-6-2017
39 Comments
Mick, ik weet dat een iemand die als gladiator de laatste interne arena eenmaal betreden is, niet gevoelig is voor vleierij.
Maar toch…
Gozer ik ben onwijs blij met je, wat je doet en wat je gedaan hebt. Je hebt een deel van een eenzaamheid weggehaald.
Bedankt! Ga Door! Please!
Het is alleen verrot veel om te lezen allemaal.
Ik heb ze toen dr tijd wel gelezen, maar t is toch best veel.
Mag ik hiermee je tijd verdoen??
http://grahamhancock.com/phorum/read.php?4,760289,760433
Ben namelijk benieuwd wat jij er van vind.
Als je me zat bent is een smily genoeg
Ik vind het werk van Hancock goed, heb wat boeken van hem ooit gelezen toen ik nog kon lezen.
Maar dat topic wat je linkt daar heb ik 0,0 mee. Een sprookjesverhaal wat nergens op slaat.
Leven en laten leven. Dat heb ik zo’n 30 jaar geleden op mijn raam geplakt met daaronder: Verbeter de wereld begin bij jezelf.
Ik was het zo spuugzat om als maar kritiek te krijgen, als niet volwaardig weggezet te worden, voor gek versleten te worden,enz.
Al met al heb ik het toen nog wel een aantal jaar volgehouden op dezelfde voet. Het is pas sinds een jaar of 3 dat ik nu zo iets heb van; het is oke, ik ga mijn eigen gang. Het geeft rust, maar toch blijft het wel een gevoelig punt en betrap ik mezelf erop dat ik toch zo af en toe weer de mist in ga.
laat je niet van de wijs brengen, soms moet je nu eenmaal dingen eindeloos herhalen voordat het bij iemand doordringt en soms ( of eigenlijk regelmatig) lukt dat nooit. Als je geen zin hebt om te reageren, doe je het toch niet. Er is niemand die je dat verplicht. Schrijf voor de mensen die blij zijn met jouw site en schrijf vooral voor jezelf.
Enne, ja Micky ik heb zeker wel wat gehad aan de new age dingen. het heeft me zeker verder geholpen. Al was het alleen maar om tot de ontdekking te komen dat het ook een circus is.
Zelf heb ik veel gehad aan het Esoterisch Christendom, vooral het werken aan jezelf, maar op een gegeven moment las ik hun tijdschrift niet meer of nauwelijks en even later kwam ik deze site tegen en daar ben ik erg blij mee.
Soms denk ik heel veel te weten. Andere keren twijfel ik aan alles wat ik denk te weten.
Soms zie ik alles heel gestructureerd. Vaak is het een grote wirwar.
Leven op gevoel en intuïtie. Vaak gaat het me goed af. Maar dan af en toe. Voel ik iets of dénk ik dat het voel?
Is my mind playing tricks on me? Lastig onderscheid maken soms. Maar het hoort erbij…
Belangrijkste voor mij: Het oprechte gevoel nu precies op koers te liggen voor wat er ook komen gaat. Daar vertrouw ik op…
Precies wat je zegt Danny, zo ervaar ik het ook en denk vele anderen op het pad inwaarts. Waarschijnlijk omdat niemand anders het je kan zeggen, behalve jijzelf. Het weer gaan vertrouwen op jezelf is heel krachtig en tegelijkertijd kun je er soms weer ff vanaf geschopt worden omdat het niet externt te toetsen is. Voor mij is het dan een sign dat ik iets nog niet zie of in een ervaring zit die ik moet doormaken om tot inzichten te komen? Iets is dan in onbelans dat kan ook. De reis word steeds mooier voor mij, hoe pijnlijk het soms ook kan zijn.
Bij mij schommelt het ook nog elke dag. De ene dag voel ik me sterk en krachtig en de volgende leeg en eenzaam en vraag ik me af wat ik toch moet met al die informatie. Toch ben ik gestopt met internet afzoeken toen ik de site IR tegen kwam. Vanuit iets heel dieps voel ik dat dit het juiste spoor is voor mij. Dat het dicht bij de waarheid zit die ik zoek al mijn hele leven. Ik weet het alleen niet altijd goed om te zetten in de praktijk. Maar elke dag leer ik wel weer iets nieuws en en wordt ik door iets wel weer teruggeworpen op mezelf. En dat is goed. Gelukkig heb ik altijd wel redelijk goed naar mezelf kunnen kijken, ook mijn “negatieve” aspecten.
Ook haal ik altijd veel inspiratie uit de columns die Micky schrijft. En wat Danny schrijft vind ik ook vaak heel herkenbaar. Soms als ik in de auto zit om de kinderen naar school te brengen ofzo dan denk ik weleens, ben ik nou de enige die de dingen op zo’n aparte manier ziet? Of ben ik gewoon rijp voor het gesticht? Ik kan me daarin soms heel eenzaam voelen. En ook ben ik vreselijk ongeduldig. Ik wil dat het allemaal opgelost wordt en wel nu meteen en niet pas over 10 levens ofzo. Maar ik weet ook wel dat het zo niet werkt..
Hoi Monique,
Ik kan je in ieder geval zeggen dat je m.i. niet rijp bent voor het gesticht.
Met 100% zekerheid kan ik zeggen dat velen niet de tijd hebben om dieper over zaken na te denken. Die zijn de hele dag druk bezig en hebben binnen hun huisje, boompje, beestje geen tijd om over het leven na te denken.
Wat dat betreft vind ik het knap dat jij dit met twee kinderen. Als ik nu ook nog kinderen had, denk ik dat ik al zou zijn doorgedraaid door wat je allemaal beseft, terwijl je tegelijkertijd voor je kinderen ook nog in een soort keurslijf moet gaan zitten.
Danny, helemaal waar!
Respect voor Monique, en alle
mensen die nog mens durven te zijn.
Fijne reactie Monique.
Ik ben van mening dat we inderdaad in een gesticht leven, na 57 jaar kan ik er weinig beters van maken.
Aan ons er uit te breken,
https://www.youtube.com/watch?v=-r679Hhs9Zs&list=RD-r679Hhs9Zs
Jos.
Weet niet of je nog op deze site zit Monique, maar nee je bent niet alleen. Ik weet hie het is om totaal anders te denken dan je omgeving , maar toch, al zijn we met weinig, we zijn niet alleen.
Hahaha dank jullie wel. Maar ik moet zeggen dat ik daar niet eens echt overna denk. Ik kan/wil mezelf op dit gebied niet veranderen. De waarheid willen weten heb ik altijd gedaan en zal nooit veranderen. Ook niet met 10 kinderen. Wat ik wel voel is dat de groepsdruk veel groter is. Het is veel lastiger om je van dingen te onttrekken waar je een hekel aan hebt of die je gewoon grote BS vindt zoals b.v sinterklaas. Om over iets als niet vaccineren maar niet te spreken En ja, straks gaan ze op school een hoop dingen leren waar ik het al helemaal niet mee eens zal zijn. Dat zal wel weer stress geven. Ach iedereen heeft zijn eigen pad. Dit is blijkbaar die van mij. Een klein gedeelte dan. Ik heb volgens mij nog een hoop op te lossen/uit te zoeken 🙂
Waar ik pissed van word is mensen die je menen te moeten vertellen hoe je je kinderen moet opvoeden. Herken je dit Monique of is dit gewoon een heftige trigger voor mij? Haha.. Wou mn dochter bijbrengen dat je niet zomaar spullen van anderen mij moet nemen. Ze had in de winkel een klein plastic balletje gevonden en ik zei haar dat aan de kassa af te geven mocht het kind die het verloren had ervoor terug komen. Terug gegeven zei de mevrouw aan de kassa “ach laat dat kind het balletje hebben”…. Waarop ik zei dat ik haar wat wou leren.. Begrijp wel dat mensen denken dat het maar een plastic balletje is maar mij gaat het om principes.. nja deze wou ik delen, omdat ik af en toe ook denk koekoek te zijn hahaha. Maar dan denk ik weer, the world is gone crazy, not me..
Ja ik snap wel wat je bedoelt. Het zijn vooral van die “goedbedoelde” adviezen of van die “ach 1 snoepje is toch niet erg” opmerkingen waar ik me aan kan ergeren. Ik heb een paar maanden geleden vreselijke ruzie gehad met mijn schoonouders over een sinasprilletje. Er was wel het 1 en ander aan vooraf gegaan (te lang verhaal) maar het kwam erop neer dat ik mijn zoontje geen paracetamol of in dit geval een sinaspril wilde geven omdat hij in mijn ogen geen pijn had en ik dit alleen wil geven als hij dat wel heeft. Wow, dit heb ik geweten. Ik was bijna een ontaarde moeder. Uiteindelijk zie ik ook wel mijn eigen starre houding hierin maar dat is meestal pas later.
Dus ja, ik snap je wel. Je zou voor de grap eens moeten proberen hoe je familie reageert als je zegt dat je geen sinterklaas wil vieren 😉
Roerend met je eens Micky, gefeliciteerd trouwens met je laatste fase. Helaas zijn we niet allemaal zover.
Ik heb nog een aantal zaken op op ‘ iets’ hoger niveau op te lossen. Wat ik in dit leven via ‘reizen’ nog wel voor mekaar kan krijgen.
Soms praat ik in een definitie van een religie omdat ik vreselijk veel lees, wil niet zeggen dat ik gecaged ben want ik volg/werk enkel via MIJN HART/ziel/geweten/gevoel. Misschien is dat ook wel een connectie met pijnappel I don’t know. Soms wil ik nog wel eens benamingen gebruiken uit rellegie (lolz)
om aan te geven wat ik bedoel omdat termen en woorden soms moeilijk zoeken na een reis, maar ik volg niemer van dat.
Ik weet dat ik hier nu moet zijn, om een aantal lessen opnieuw te leren omdat mijn hogere vorm een watje en meeloper was/is en dat de schepping van mijn hoogste vorm mijn eigen geschapen universum hierdoor gevaar loopt.
Op de aarde maar ook op wat andere lagere dimensies lopen nog wat avatars rond of .PAR files (gecomprimeerde versies van mijn alles) hoe je ze ook wilt noemen de avatars 😀 van mijn hoogste ik.
En zo proberen meerdere aspecten zo snel mogelijk mijn hoogste vorm weer op niveau te krijgen. Door met elkaar in contact te staan, ik hoef ook als ik wakker ben enkel in mijn hoofd een vraag te stellen en ik krijg antwoord.
Ik noem het multidimensionale Skype, ook beantwoord ik vragen via die lijn binnenkrijg.
[quote]Mij ga je niet meer overtuigen van de voordelen van chakra’s, de pijnappelklier en bewustzijn verhoging via de mind, om maar eens wat zaken te noemen[/quote]
Mij ook niet, ik werk vanuit mezelf. Anderen kunnen een richting aangeven zoal jij Micky maar iedereen moet zijn eigen leerpad volgen.
Ik ga nu even wat vertellen wat niemand weet of ooit heb verteld. Na een hele slechte periode 6jr. geleden stond ik echt op het punt om er een einde aan te maken. Op dat moment heeft mijn hoogste vorm ingegrepen en mij naar een ander vlak gehaald. Ik heb mezelf gezien, de wereld waar onze hoogste vorm in leeft (geen flikker aan kan ik je vertellen) Maar ook de levens van andere avatars van mij hoogste vorm, WTF ik doe het zo slecht nog niet.
Nou dat ik het zo vertel, leek het eigenlijk wel op het verhaal van Scrooge. Maar ik heb ons universum van een afstand gezien en het lijkt op een Honycomb, toen viel het welbekende kwartje….
Heey Sebas36, ikzelf ben ‘nog’ niet zover in het proces zoals jij en Micky en wellicht andere die deze site bezoeken.
Maar ik vindt t zeer moedig van jou om het stuk wat jij nog nooit verteld hebt met ons wil delen, respect kerel…!!!
https://www.indigorevolution.nl/het-stemmetje-in-mijn-hoofd/
als die weg is, dan kan je pas luisteren 😉
Ik weet ’t, but that’s still in progress… ☺
Beste Sebas36,
Ik heb rond 2010/11
in een soortgelijke “ervaring”
mee moeten maken.
Ik zeg dit, want eenzaamheid is een killer ?
En volgens mij staan we niet alleen.
Fijn dat je er nog ben gozer!
Je bent nodig.
Dat geloof ik niet…
Ik weet het zeker!
https://youtu.be/DfFsK2a63pg
Door omstandigheden kwam ik met paarden in contact.
Dat maakte zo’n indruk, dat ik van een op de straat hangende motor nozem veranderde (of mezelf hervond) in een paarden fluisteraar.
Geen zweep, bit,tuig of andere pijnlijke dwang.
Communicatie is de sleutel.
Paard wist mij van alles te vertellen over de weg die de mens loopt en hun New Cage…Het zat er al een tijdje in namelijk.
Ga naar de gemiddelde manege en je begrijpt wat ik bedoel en zal zien waar wij als mens in zitten.
Het paard leerde mij dat we te veel praten en bewegen, maar niet echt communiceren. Leiding nemen en weer over geven aan de meest fitte van het moment, lukt ons ook niet echt.
Het paard vlucht nooit!
Het kiest de beschikbaarheid van ruimte en overzicht, laat je hem geen keuze dan zal je weten dat het geen vluchtdier is.
Vertrouwen, loyaliteit…
Er is veel te leren van onze mede aardbewoners.
Zij die ons zo ver gebracht hebben.
Bij mij geen bit
En ik wil ook geen overtuiging.
Ik ken mijn pad.
Ik heb leiderschap
Het gras is groen.
Dat zijn de mantra’s van mijn paardje willem
Vroeger heb ik ook wel ‘wat’ met paarden gedaan. Mijn opa heeft een stal gehad met 3 paarden voor de mennen (koets sport. Zeer fijne dieren idd.
Met dieren heb ik altijd iets gehad, dieren werken met gevoel, ik ook.
Communiceren moet je doen met je gevoel, daar ligt een hele wereld open om te verkennen.
De ouders van mijn ex hadden 2 Duitse herders, 1 showhond een teefje en 1 afkeurde politie herder was een reu van bijna 60kg om dat hij te bijtgraag was. Ik bel aan voor het eerst en haar broertje doet open op afstand vanaf de 1ste verdieping. Het is een maisonnette woning met een trap omhoog en bovenaan de trap staan 2 honden en ik begin met de reu te spelen en te ouwehoeren. Mijn vriendin komt de stap af en schiet helemaal in paniek!
Die hond verscheurd iedereen die hij niet kent grommen blaffen tanden laten zien oren omhoog, en moet normaal direct het balkon op bij visite ook als de hoofdbewoners aanwezig zijn.
En ik loop te rollebollen met die herder van bijna 60kg die ik niet ken.
Communiceren doe je met je gevoel, je ontvangt wat je uitstraalt.
Als je mensen leert kennen ga je van dieren houden…werd me verteld.
Ik hield al van dieren, en mensen moest idd nog leren kennen.
Wat een gedoe.Dieren verdwenen uit mijn leven…Die passen moeilijk in het systeem.
Mensen kwamen er steeds meer in mijn leven…Die werken graag met een systeem.
Dat doen dieren denk ik ook wel, maar niet als de mens.
Ik heb elk vakje van het systeem geprobeerd, maar paste nergens in. Omdat ik telkens maar bleef inbuigen, zoekend naar een passend stukje systeem, en steeds minder vrijheid ervaarde ging er iets gigantisch fout en goed tegelijk.
Fout voor het systeem maar goed voor mij.
Het inbuigen had mij zo verzwakt dat ik letterlijk ter aarde viel.
Daar werd ik herinnert aan iets…
Iets heel basaal…
Als een soort beloofte…
Dieren zijn weer terug in mijn leven gekomen.
2 honden van het soort wat nog wel eens in de krant staat.
En een stront eigenwijs arabiertje (paard)
Ik ging er niet voor op pad, ze kwamen naar me toe, of ik kwam ze tegen. Het zijn allemaal afdankertjes die onhandelbaar waren verklaart en hun laatste gang gingen bewandelen.
Gevoel vind begeleiding in compassie.
Compassie helpt iets in zijn richting.
Compassie word geboren in het inzicht.
Inzicht is na-tuur (turen is kijken)
Leiderschap is rust in jezelf vinden. En zijn waar je wezen wil.
Daar is geen concessie in.
Leiderschap is niet alleen rust maar ook vertrouwen in jezelf en mensen en dieren OM JE HEEN.
Maar ook het her en ERKENNEN van je eigen grenzen en fouten van de mensen en dieren om je heen.
Enkele ingrediënten die helpen verder te komen.
Ha Amillius, gnostic pur. Kende die spreker dr.Hoeller nog niet. Groeten Rob.
Sebas, ik zie je naam nog steeds ronddwarrelen op deze site, dus je bezoekt hem nog regelmatig, misschien lees je dit. Wat een enorme ervaring en wat een gift, wat goed dat je er nog bent. respect,
http://achterdesamenleving.nl/morele-crisis/#.WTet7stcLqA
Wordt het moraal gevormd?
Is het moraal iets ingeboren?
Ik denk het laatste en leer je het gaandeweg kennen of negeren
Dieren lieten mij zien dat het leven in de basis ervan goed is. Het onderhoud zichzelf. Het doet wel aan herhalen maar nooit helemaal hetzelfde. Herhalen is dodelijk vervelend…Toch Micky?
Het menselijke “systeem” is in de basis altijd een corrupte bende en aan verval onderhevig. Een systeem is is geënt op eindeloos repeteren van hetzelfde ene ding.
Dit gaat altijd fout en dan stort het hele kaartenhuis weer in.
Pak het boek van de natuur eens op…Het ligt zo voor je klaar
Probleem, reactie,oplossing…
Is van uit slachtofferschap.
Probleem, (non reactie) oplossing, reactie…
Is leiderschap
Het probleem en de oplossing komen altijd samen.
Waar de aandacht heen gaat krijgt de overhand.
Volg er geen fluit van. Haha. But thats me, no offense?
Een zeer flamboyante schrijfstijl, maar ik snap wel wat Amilius beoeld. Ik lees veel (hobby), ik vind zijn schrijfstijl eigen wel vermakelijk om te lezen. 🙂
Maar wel een reactie?
Mmm…
Is dat om te zeggen dat ik maar beter mn vingers van het toetsenbord kan blijven??
Of is het wat anders?
Het is ook moeilijk een vertaalslag te maken in een paar zinnetjes.
Maar prima als er zijn die vinden dat ik me maar beter met lezen ipv reageren kan bezig houden ?
Wel lezen he lieverd. Dat we er niks van snappen wil niet per se zeggen dat we er genoeg van hebben ?
Doe vooral wat goed voelt.
Persoonlijk vind ik het een beetje op spammen lijken hihi.
Maar die neiging heb ik ook wel eens.
En wie weet hebben mensen er wat aan wat je reacties.
Heb ik mezelf goed ingedekt? Hmm ja denk van wel.
Haha
Wist niet eens wat spammen is ?
Heb het opgezocht.
Ik voel me niet aangesproken.
Maar heyjjjj ? ik ben weg!
De New cage voor kippen
http://www.iflscience.com/plants-and-animals/these-virtual-reality-headsets-make-farmed-chickens-believe-they-roam-free/
duidelijk. 3de oog activatie en diep in meditatie trance zitten voelt ook als een xtc pil. kosmische drugs, wel lekker dus, en daarom misschien ook gevaarlijk.