Religie voor Dummies: Hindoeisme

Toen mij onlangs werd gevraagd wat ik van het Hindoeïsme afwist schrok ik van mijn gebrekkige kennis van deze wereldreligie die door honderden miljoenen mensen op Aarde wordt aangehangen. Ik kwam niet verder dan “koeien… ze vereren koeien. En ze wassen zich in de rivier de Ganges, tussen allerlei afval waaronder hun eigen uitwerpselen. En koken kunnen ze niet, dat eten van ze stinkt net zo erg als die stinkrivier van ze…” Ik besefte mij dat dit waarschijnlijk, op dat eten en die koeien en die rivier na, mijn eigen vooroordelen over het Hindoeïsme waren. En dat voor iemand die ooit bekend werd onder religieuze fanatici door zijn serie artikelen genaamd ‘Religie voor Dummies’ waarin hij velen moeilijk te begrijpen religies simpel maakte. Het werd dus hoog tijd om na vijf jaar deze ‘Religie voor Dummies’ serie weer eens uit het stof te halen en aan te vullen met een nieuw deel over het Hindoeïsme!

Wikipedia leert ons als algemene omschrijving van het Hindoeïsme:

“Het hindoeïsme is de overheersende inheemse religieuze traditie van het Indisch subcontinent. Het hindoeïsme wordt door zijn aanhangers vaak aangeduid als Sanātana Dharma, een Sanskriete term met de betekenis: “de eeuwige wet die ons ondersteunt en overeind houdt”. Het hindoeïsme is gevormd uit diverse tradities en heeft niet één bepaalde stichter. Een van de wortels is de historisch-Vedische religie van India in de IJzertijd – daarom wordt het hindoeïsme vaak “de oudst levende wereldreligie” genoemd. Het hindoeïsme dankt zijn naam aan de Perzische uitspraak van het volk dat aan de rivier Sindu van de Indusvallei woonde zo’n 3000 tot 4000 jaar geleden. De benaming is afgeleid van het Perzische woord hindoe, dat “rivier” betekent. Sindu is Hindoe geworden doordat de letter S klank van het Perzische alfabet van toentertijd werd gearticuleerd als H. De grote verzameling hindoeïstische teksten wordt ingedeeld in Shruti (“geopenbaarde”) en Smriti (“herinnerde”) teksten. Deze teksten bespreken theologie, filosofie en mythologie en verschaffen informatie over de praktijk van dharma (religieus leven). Van deze teksten worden de Veda’s beschouwd als de meest gezaghebbende. Andere belangrijke geschriften zijn de Upanishad, Purana en de heldendichten Mahabharata en Ramayana. De Bhagavad gita, een verhandeling uit de Mahabharata, is van bijzonder belang.”

In bovenstaande omschrijving stonden ongeveer 33 linkjes naar andere Wikipedia artikelen die dan weer dieper in detail gaan over termen en namen die genoemd worden in bovenstaande omschrijving. Echter, dit is ‘Religie voor Dummies’, dus ga ik niet tot in de details de complexiteit van het Hindoeïsme proberen uit te leggen. Ik houd het graag simpel en probeer het begrijpelijk te maken. Hindoeïsme doet zichzelf heel complex voor, het komt heel intellectueel over, en je moet waarschijnlijk je hele leven lang blijven lezen en leren om enigszins te begrijpen waarom je in godsnaam Hindoe bent geworden. Er zijn dus meerdere stromingen binnen het Hindoeïsme, meerdere geschriften, en heel veel meerdere goden die men aanbid en vereerd door middel van allerlei rituelen. Ik beperk mij in dit artikel tot de belangrijkste ditjes en datjes van het Hindoeïsme zodat het een voor een ieder te begrijpen religie wordt.

Het hindoeïsme kent de vier purushartha’s of vier doelen in het leven. Voor mij als schrijver, en voor jullie als lezers, zijn die doelen niet echt interessant. Ik heb mij er enigszins in verdiept en snap er niet veel van behalve dat het allemaal draait om religieus dogma. Dharma (gerechtigheid) is het eerste doel. Dat kan je zien als de 10 geboden van het Hindoeïsme. Met op nummer 1 onderwerping aan de schepper. Bij punt 1 weet je dus eigenlijk al voldoende. Het wegstoppen/negeren van woede en boosheid staat op punt 10. Daartussen staan allerlei geboden die we kennen uit andere religies, dooddoeners als ‘kennis hebben van de heilige geschriften’ bijvoorbeeld. Daarnaast moet je een rein en simpel leven leiden zonder luxe en zonder lol. Dharma kan je lezen als “gij zult niet zus en gij zult niet zo, want anders bent gij geen brave Hindoe en zal karma ervoor zorgen dat je reïncarneert als een kakkerlak!”

Andere doelen zijn ‘artha’ (waar niets over te vinden was op wikipedia), ‘kama’ (plezier), en ‘moksa’ (bevrijding). Kama is een verzameling van rituelen die je wel mag doen, omdat het rituelen zijn waarbij je onder grip komt of blijft staan van allerlei externe entiteiten en energieën. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de Kamasutra, chakra seks noem ik dat persoonlijk, want het draait allemaal om de chakra’s, wat niet geheel toevallig ook een term is die afkomstig is uit het Hindoeïsme. Moksa is het vierde doel, een doel wat je ook weer vaak binnen de New Cage terugvindt, moksa betekent een einde aan de cyclus van dood en wedergeboorte door middel van karma. Karma is ook een Hindoe term. Hou je jezelf niet aan de 10 geboden oftewel dharma? Dan krijg je karma. Geen dharma, wel karma, zoiets. Karma is het geloof dat alles wat je zogenaamd fout doet in het leven terugkrijgt in een volgend leven. Moksa kan je dus alleen theoretisch behalen als je een super brave Hindoe Hendrik bent. Eenzelfde valkuil inderdaad als dat we binnen het Christendom en andere religies terugvinden. Die valkuil draait om de misvatting dat wij mensen niet perfect zijn, en enkel perfectie kunnen benaderen als we onze eigen unieke eigenschappen en persoonlijkheden inruilen voor een standaard sjabloontje waarin we onszelf gaan voordoen als iets of iemand die wij in werkelijkheid helemaal niet zijn. In het Christendom mag je naar de hemel als je de ‘perfecte’ gelovige bent geweest, in het Hindoeïsme breek je theoretisch uit de cyclus van dood en wedergeboorte als je de ‘perfecte’ gelovige bent geweest. Prachtig bedacht allemaal!

Een van de weinige voordelen van het Hindoe zijn moet haast wel het grote aantal feestdagen zijn. Wikipedia weigert de complete lijst van Hindoe feestdagen te geven, omdat het er veel te veel zijn, aangezien het Hindoeïsme tientallen goden aanbid en vereerd. En dan komen we meteen bij het voor mijzelf belangrijkste gedeelte van het Hindoeïsme uit: goden. Want die hebben ze in grote hoeveelheden en in alle soorten en maten binnen het Hindoeïsme. Niet alle stromingen binnen het Hindoeïsme vereren meerdere goden, ook daar heb je weer meerdere stromingen. Er zijn ook Hindoe monotheïsten die geloven dat alle afzonderlijke Hindoe goden bepaalde kenmerken van die ene god weergeven.

Die ene god noemen ze dan Brahma. Nondualiteit (een bekende new cage stroming) oftewel Advaita in het Hindoeïsme, schrijft voor dat alles een illusie is, maya noemen ze dat dan. En wij zijn allemaal Brahma, Brahma die zichzelf met andere woorden aan het ervaren is. Mensen die vandaag de dag bijvoorbeeld dus nondualiteit aanhangen, maar ook de steeds groter wordende groep mensen die ervan overtuigt zijn dat we leven in een computersimulatie, zitten dus allemaal vast in Advaita indoctrinatie en staan onder grip van Brahma, een interface van hetgeen ik ‘de entiteit/energie die zichzelf god noemt’ noem.

Brahma maakt, net als dat die entiteit die zichzelf god noemt binnen het Christendom, deel uit van een drie-eenheid. Brahma is dan het genererende/scheppende gedeelte. Het onderhoudende gedeelte van deze god drie-eenheid is dan Vishnu en het vernietigende gedeelte kennen we als Shiva. Hindoegoden en –godinnen worden vaak afgebeeld of gebeeldhouwd met verscheidene hoofden of armen om hun speciale kwaliteiten te laten zien. Zo wil een Brahma met vier gezichten tonen dat Brahma regeert over de vier windrichtingen. Brahma wordt ook afgebeeld met vier armen, waarin hij de heilige boeken, de rozenkrans en de veldfles water van een heilige man vasthoudt. Brahma is de schepper van het heelal en god van de wijsheid. Zijn vrouw Saraswati is de godin van de kunst, muziek en literatuur. Ze staat meestal afgebeeld met een boek en een vina, een soort muziekinstrument, in haar handen.

Hindoe goden hebben nogal wat meegemaakt. Gelovige Hindoes mogen geen woede en boosheid tonen, maar dat geldt blijkbaar niet voor hun goden. Ik kan niet alle goden afzonderlijk beschrijven, want dan wordt dit artikel een boekwerk. Ik zal er een aantal opmerkelijke figuren voor jullie uitlichten. Vishnu is een belangrijke god die vaak terugkomt in de verhaallijnen van de andere goden. Net als Brahma en Shiva en Krishna. Het leest allemaal een beetje heet erg als Marvel’s filmreeksen ‘The Avengers’ en/of ‘The X-Men’. Waarin de belangrijkste hoofdrolspelers ook grote rollen spelen in spin-offs van deze filmreeksen waarin andere ‘goden’ (superhelden) centraal staan.

Krishna kennen we in Nederland vooral van de New Cage/spirituele opvangtehuizen voor mensen die zichzelf hevig kwijt zijn en van yoga clubs die Krishna in de naam dragen. Dat komt omdat deze blauwe rakker verbonden is met yoga volgens Wikipedia. Krishna werd een held en dus een god dankzij zijn rol in de zogenoemde Mahabharata oorlog. Dit was een oorlog tussen buitenaardse wezens, tenminste… dat is mijn eigen interpretatie van dit omvangrijke epos van 18 boeken. Dit is ‘Religie voor Dummies’ dus ik ga niet elk van die 18 boeken specifiek behandelen in dit artikel, maar geloof mij maar gewoon dat het een oorlog tussen buitenaardse wezens was. Of misschien is het een metafoor voor de Smurfen, dat kan ook. Want waarom anders is Krishna blauw? Krishna is trouwens, om het even nog gekker te maken, de 8e incarnatie van Vishnu. Vishnu komt 10x terug op Aarde en is al 9x teruggekeerd. Hindoes wachten dus op de 10e en laatste terugkeer van Vishnu (god dus) op Aarde. Ook dat verhaal kennen we van zo’n beetje alle andere wereldreligies en heeft natuurlijk alles met de zogenoemde eindtijd te maken.

Over yoga gesproken, Krishna is dus verbonden met yoga, net als dat Shiva verbonden is met yoga. Nou ja verbonden… Shiva is de koning van yoga volgens wederom Wikipedia. Shiva houdt verder van gekke dansjes. Maar als je Shiva ziet dansen is het meestal al te laat. Want Shiva danst graag tijdens en na het vernietigen van ‘de dwerg der onwetendheid’, jij en ik dus. Shiva rijdt op een stier, heeft vier armen en is getrouwd met Parvati.

Shiva en Parvati hebben, of hadden, ook kinderen. Zoals Ganesha. Ganesha, de god met het “olifantenhoofd”, neemt hindernissen weg en is de beschermheilige van reizigers. Hindoes bidden tot Ganesha voor ze aan iets nieuws beginnen, zoals een nieuwe baan of wanneer ze verhuizen.  Ganesha rijdt op een muis. Je leest het goed, deze olifantengod rijdt rond op een muis. Dat geloven Hindoes. Maar dat is nog lang niet alles wat Hindoes geloven. Het verhaal van Ganesha fascineert mij. Ik quote wederom van Wikipedia:

“Ganesha werd geboren uit Parvati, zonder dat Parvati dit had verteld aan Shiva, de vader van het kind. Shiva wilde toen Parvati’s badkamer betreden waarop Ganesha aan hem meldde dat dit niet mocht. Parvati had hem de opdracht gegeven dat niemand haar badkamer mocht betreden. Er ontstond een discussie, die Shiva enerzijds boos maakte en anderzijds kon hij wel waarderen dat een kind zo trouw is aan zijn moeder.”

Je zou nu wellicht kunnen denken “mooi verhaal, prachtig, Shiva zal na die assertieve houding van zijn zoon Ganesha waarschijnlijk wel het 10e gebod van Brahma gehanteerd hebben, geen woede en boosheid dus. Of vergeving, ook een Brahma gebod. Licht en liefde, eind goed al goed, of toch niet? Nee toch niet helemaal zo blijkt, want het verhaal gaat verder:

“Nadat Shiva boos weg was gegaan, had hij zijn trouwe volgelingen, waaronder Nandi, gestuurd om Ganesha te verwijderen. Zij kwamen echter terug met een pak slaag. Shiva ging ernaartoe en raakte toen in gevecht met Ganesha. Dit gedonder en weerklank tussen deze twee goden ging heer Brahma en Vishnu niet ongemerkt voorbij. Zij kwamen eraan en maanden dat zij ophielden en elkaar vergaven. Dit ging echter niet waarop Shiva Ganesha onthoofdde. Gedurende dit proces riep Ganesha om zijn moeder Parvati. Shiva ging weer naar zijn plek om verder te mediteren”

Ik weet niet hoor…. maar naar mijn gevoel had Shiva toch niet voldoende gemediteerd… of misschien was het handiger om de volgorde om te draaien. Dus eerst mediteren, dan eventueel je zoon onthoofden. Niet eerst je zoon onthoofden en dan mediteren.. Dat is volgens mij de verkeerde volgorde. Dit bizarre verhaal gaat nog verder trouwens, ik citeer weer:

“Mata Parvati kwam snel aangerend en zag haar zoon onthoofd. Ze werd hierdoor furieus en vroeg aan heer Brahma en Vishnu wie dit had gedaan. De negen devi’s verschenen toen uit haar, waaronder Kali. Zij kreeg de opdracht alles te vernietigen. Immers als haar zoon niet zou leven zou niets het overleven!”

Lekkere familie… tot nu toe heeft nog niemand van de Hindoe goden familie zich aan aan dharma gehouden, nog niet eens aan een enkel punt van dharma.. Of geldt dharma niet voor de goden, geldt dharma alleen voor de geindoctrinereden?

Een andere belangrijke Hindoe godin is Durga. Durga wordt gezien als een van de vormen van Devi (de Godin). Ze belichaamt het centrum van de kracht (Shakti), waarmee het universum is gecreëerd. Ze wordt vaak afgebeeld met veel armen met wapens en rijdend op Dawon, een leeuw. Hiermee zou zij vele demonen verslagen hebben. Deze demonen zijn erop uit geweest om de macht over te nemen die in handen is van de goden die de levensaders vormen van het hindoeïsme en al het leven op aarde wat van hen afkomstig en afhankelijk is. Durga wordt gezien als de kracht die te sterk is voor de demonen en biedt de wereld daarom bescherming tegen het kwaad. Door hindoegeleerden wordt ze daarom ook vaak ‘de vuist tegen het kwaad’ genoemd.

Dat is erg lief en heldhaftig allemaal van Durga. Maar ik moet toch nog even terug naar Vishnu. Vishnu, en dan vooral zijn 10 incarnaties laten mij niet los merk ik. Want wie waren zij, wie waren die incarnaties van Vishnu? Kennen wij die, en wat moeten we verwachten van zijn aanstaande 10e incarnatie? Daarom volgt nu een lijst met deze 10 incarnaties van Vishnu:

1.Matsya, de vis die de eerste mens redde.

2.Koerma, de schildpad die hielp bij het mislukken van het maken van een onsterfelijkheidsdrank

3.Varaha, het everzwijn die de aarde uit het water redde.

4.Narasimha, de man-leeuw die Tiran doodde.

5.Vamana, de dwerg die een demon versloeg.

6.Parasurama, de reus en krijger die de machtswellustige Kshatria’s versloeg.

7.Rama, de ideale man en koning die Ravanna en diens leger versloeg.

8.Krishna, de blauwe god oftewel de fluitspelende herdersjongen Krishna die Arjoena’s wagenmenner en leidsman van de Pandava’s was in oorlog tegen de Kaurava’s.

9.Boeddha, Boeddha die zelf de weg naar verlossing vond.

10.Kalki, de ruiter op het witte paard, die nog moet komen om een betere en mooiere wereld te stichten.

Wat is dit voor gekkigheid? Een vis die de eerste mens redde? Hoe dan? Was de eerste mens gaan zwammen zonder zwemdiploma? Dan hebben we een schildpad die meehielp met het mislukken van een toverdrank die onsterfelijk maakte. Dat zouden we vandaag de dag een terrorist of NSB’er noemen, of hooguit een verwarde schildpad, toch niet een incarnatie van een almachtige god? Vamana is wel mijn held. Een dwerg die een demoon versloeg. Dat is meer in mijn straatje. Maar een everzwijn die de Aarde uit het water redde? Wat is dat voor onzin? Kunnen everzwijnen eigenlijk wel zwemmen? En dan lees ik dat die lamzak Boeddha, die zijn hele leven onder een boom zat te lapzwansen, de 9e incarnatie van Vishnu was? Ze leggen de lat wel heel erg laag binnen het Hindoeïsme.. Een vis, een schildpad, een smurf, een everzwijn, een dwerg, goed ook nog een reus en een ideale schoonzoon en een man-leeuw, maar echt indrukwekkend is het allemaal niet. Het wachten is dus op Kalki, de ruiter op het witte paard, misschien dat die de Ganges eindelijk kan reinigen van al die koeienstront en menselijke uitwerpselen.

Het aller smerigste van het Hindoeïsme is niet de Hindoestaanse keuken, die komt op plaats 2, maar is het zogenoemde kastensysteem. De hindoemaatschappij is traditioneel ingedeeld in vier kasten, ook wel varna’s genoemd. Daarin wordt je zogenaamd geboren, en dat systeem vinden ze rechtvaardig, in werkelijkheid is het misschien wel het meest smerigste en zeker het meest onderdrukkende systeem wat we vandaag de dag nog op Aarde kennen. De hoogste kaste bestaat uit (hoe kan het ook anders) de priesters, de Brahmaria’s. Daaronder heb je de Kshatriya kaste. Die bestaat uit de adel. Dan volgen de Vaishya’s. Dat zijn de handelaren en de vaklieden. De vierde en laagste kaste bestaat uit de Sudra’s, dat is het klootjesvolk, de arbeiders. Elke kaste heeft zijn eigen dharma’s. En alleen de bovenste 2 kasten hebben het echt goed in India. De rest mag zich baden in stront in de Ganges en hutje mutje op elkaar wonen met miljoenen mensen per vierkante kilometer, en hebben verder geen enkele rechten in vergelijk met de bovenste kasten. Je hebt ook nog Hindoes die buiten de vier kasten vallen, die noemen ze in het Hindoeïsme paria’s, onaanraakbaren, dat wordt je als je geboren wordt in een regio of in een land waar de Hindoe regering van India een hekel aan heeft. Karma bepaald in welke kaste je incarneert in je volgende leven. Als dat niet een eerlijk systeem is dan weet ik het ook niet meer…

Nog even wat opmerkelijke weetjes over het Hindoeïsme Het Hindoeïsme bestaat uit 16 levensfases ook wel sanskara’s genoemd. Die fases lopen van voor de conceptie tot aan de dood. En bevatten ontiegelijk veel rituelen, toverspreuken, en andere ongein. Zo moeten Hindoe ouders voor dat ze een kind gaan verwekken de priester raadplegen. De priester geeft aan op welke dag de bevruchting moet gaan plaatsvinden. Dit alles gebeurd om het nog te verwekken kind zo goed mogelijk karma te geven. Voordat een Hindoe baby geboren wordt staat het al onder grip van een x-aantal verschillende goden die allerlei gekke offers en rituelen verlangen die gedaan moeten worden met de nog niet eens geboren baby.

Het spijt mij, maar ik heb het wel gehad met dat Hindoeïsme Het is een uiterst zieke religie. De energie die er vanaf komt is ongelooflijk smerig. Hindoeïsme draait om mindcontrol, controledrift, uitbuiting, en onderdrukking. Ik heb op de New Cage na eigenlijk mijzelf nog niet eerder in een religie verdiept die dusdanig om bezetenheid door wanstaltige entiteiten en energieën draait verdiept. De New Cage is grotendeels gebaseerd op rituelen uit het Hindoeïsme. Rituelen die velen van ons normaal zijn gaan vinden door de spirituele new cage indoctrinaties. Koeien en stieren zijn trouwens heilig binnen het Hindoeïsme. In het Engels is een stier een bull. En die bull mag in het Hindoeïsme vrijuit zijn shit verspreiden.

Micky van Leeuwen

16-9-2019