‘Jonge aarde knalde frontaal op andere planeet’

Vanmiddag bereikte mij via nu.nl breaking wetenschappelijk nieuws. De titel van dit artikel is dezelfde titel die nu.nl aan hun stukje gaf. Ik dacht bij het lezen van de headline “shit heb ik wat gemist? Is de Aarde een tijd geleden al frontaal op een andere planeet geknald, en hebben de ‘flat earthers’ dan toch gelijk, is de Aarde door die frontale botsing zo plat al een dubbeltje geworden?” Want laten we elkaar geen mietje noemen, maar een frontale botsing tussen 2 planeten kan niet echt goed voor het milieu geweest zijn…

Ik had werkelijk geen idee waar het stukje tekst over zou gaan. Dat veranderde snel toen ik met lezen begon. Het gaat hier om de wereldberoemde botsing tussen de oerplaneet ‘Theia’ en onze Aarde, wat volgens de wetenschap 5 miljard geleden gebeurd moet zijn. Eerlijk gezegd kende ik dit verhaal tot een aantal maanden terug niet. Ik had nog nooit van deze botsing gehoord. Toen ik tijdens het schrijven van het artikel ‘Meer waarheid over de Maan’ wilde weten wat de wetenschappelijke uitleg was die men gaf voor het ontstaan van de Maan stuitte ik al snel op dit wetenschappelijke verhaal over de legendarische botsing tussen de oerplaneet Theia en onze Aarde. Theia zou 5 miljard jaar geleden langs de Aarde gescheurd zijn, en had de Aarde geschampt en was daardoor uit elkaar gespat. Wat voor zielige oerplaneet ben je als ik vragen mag als je niet eens bestand bent tegen een lichte botsing met een piepklein en ook nog eens piepjong (want de Aarde was op dat moment pas 100 miljoen jaar oud) planeetje? Dat terzijde. Theia spatte bij die botsing dus uit elkaar, volgens het verhaal van de wetenschap, in ontelbaar veel stukken ruimtepuin. Dat ruimtepuin kwam in een baan rond de Aarde terecht. En dat puin klonterde in de loop van de jaren samen tot de Maan. Dat was tot vandaag de algemeen geldende wetenschappelijke verklaring voor het ontstaan van de Maan. Vandaag las ik dus op nu.nl onderstaande tekst, die ik in zijn geheel overgenomen heb, omdat ik van mening ben dat het hier gaat om een essentiële spectaculaire wetenschappelijke ontdekking gaat.

De aarde is, toen hij nog piepjong was, frontaal op de oerplaneet Theia geknald en bevat mogelijk nog resten van die botsing.Bij de botsing met de aarde  spatte de planeet Theia uiteen. Uit de brokstukken ontstond de maan, maar de resten zijn ook opgezogen door de aarde.Met andere woorden: de aarde bevat nog resten van de oerplaneet.  Dat concludeert een groep Amerikaanse wetenschappers  in het gezaghebbende wetenschappelijk tijdschrift  Science.Het was al langer bekend dat er een botsing tussen de aarde en Theia moet zijn geweest. Dat zou ongeveer 4,5 miljard jaar geleden moeten zijn gebeurd, toen de aarde 100 miljoen jaar oud was. Maar het was nog niet duidelijk hoe de botsing in zijn werk ging en wat de gevolgen waren.De onderzoekers van de Universiteit van Californië  keken naar de chemische ‘vingerafdruk’ van zeven stenen die astronauten eerder hebben  verzameld op  de maan. Die vergeleken ze met zes vulkanische stenen uit het binnenste van de aarde. De stenen waren qua chemische samenstelling  gelijk aan elkaar, wat betekent dat ze dezelfde afkomst moeten hebben.Uit deze bevindingen leiden de onderzoekers af dat de botsing tussen de aarde en Theia  frontaal moet zijn geweest. Het gesteente van  Theia is bij de knal waarschijnlijk  gemengd met dat van de aarde. Dat zou verklaren waarom gesteentes van beide hemellichamen geen verschillende ‘vingerafdrukken’  hebben.”De botsing was zo krachtig en zo rijk aan energie dat het hele systeem door elkaar werd gemixt”, verklaart hoofdonderzoeker Edward Donald Young op  nieuwssite  Popular MechanicsTot nu toe was de heersende theorie dat Theia  langs de aarde is gescheerd. Daarbij zou de planeet in stukken zijn gescheurd. De resten zouden in een baan rond de aarde zijn gekomen en zouden uiteindelijk de maan hebben gevormd.Maar in dat geval zouden de stenen op de maan moeten verschillen van de stenen op aarde, omdat ze een andere afkomst zouden hebben. Volgens hoofdonderzoeker Young kan  deze theorie dan ook definitief worden afgeschreven.

Net op het moment dat ik dacht dat het wetenschappelijke sprookje over het ontstaan van de Maan en de botsing met de oerplaneet Theia niet gekker kon worden, maakt men het toch nog eventjes een stuk gekker. En dan noemen ze mij een complotdenker? Dit is het zoveelste voorbeeld van wetenschappelijk ‘onderzoek’ wat gebaseerd is op nonsens. Zoals zo vaak gebeurd binnen de wetenschap werkt men met vaststaande feiten, zogenaamd vaststaande feiten, in dit voorbeeld gaat het dan om het voor de wetenschap blijkbaar vaststaande feit dat de Maan ontstaan is door een botsing tussen een oerplaneet en onze Aarde. Eerst dacht men dat de Maan een samenklontering was van puin van deze oerplaneet. Maar nu komt men met schokkende nieuwe onthullingen, waar men blijkbaar lang onderzoek naar gedaan heeft, wat vast en zeker een heleboel centjes heeft gekost aan belastinggeld. Voor deze nieuwe onthulling heeft men voor de gelegenheid 2 zogenaamd vaststaande feiten gebruikt die onmogelijk bewezen kunnen worden. Het ene feit is dat de Maan ontstaan is door een botsing tussen de Aarde en Theia de oerplaneet. Het tweede zogenaamd vaststaande feit is het sprookjesverhaal van de NASA astronauten in de jaren ’60 die zogenaamd in een soepblik een maanlanding maakten. En tijdens die maanlanding stenen meenamen vanaf de Maan. Ik ben niet iemand die beweert dat ‘we’ nooit op de Maan geweest zijn. Sterker nog: ik beweer dat ‘we’ (lees: de elite) vandaag de dag nog steeds maanbasissen heeft en op de Maan komt. Dit doen ze al tientallen jaren, als het niet al veel langer is. Maar van deze geheime ruimtemissies, die onderdeel uitmaken van het geheime ruimteprogramma, horen wij niets. Laat staan dat deze astronauten van het echte geheime ruimteprogramma steentjes meenemen voor een paar wetenschappertjes van de universiteit van Californië. Nee, de stenen waar deze universiteit over beschikt zijn zogenaamd afkomstig van Neil Armstrong en zijn mede vrijmetselaars die een ruimtepak aan mochten trekken, en zijn zogenaamd meegenomen van de Maan. Maar in werkelijkheid zal het wel gaan om stenen die afkomstig zijn vanaf de Aarde, die mening heb ik al sinds ik voor mijzelf concludeerde dat de mainstream maanlandingen verzorgt door NASA en Stanley Kubrick in scene gezet waren.

De wetenschappers beschikken dus over stenen die afkomstig zijn van de Aarde. Deze stenen zijn niet, zoals zij ons willen doen laten geloven, afkomstig van de Maan, en die stenen zijn niet door een toevallige frontale botsing met de Aarde in de brokstukken van Theia beland. Het verhaal wat ze ons nu willen doen laten geloven is dus dat de vingerafdruk van de stenen gelijk is aan die van de Aarde, dat komt dan omdat de Aarde frontaal in botsing is gekomen met Theia, en daardoor zijn de mineralen van beide planeten vermengt, en daardoor zijn er dan stenen van de Aarde op de Maan te vinden. Ja logisch… als je gelooft in bizarre toevalligheden die in de praktijk niet uitvoerbaar zijn en dus nergens op slaan. Ooit heeft iemand uit z’n dikke duim een verhaal gezogen over deze oerplaneet die in botsing zou zijn gekomen met de Aarde. Ze moesten namelijk het volk een verhaaltje geven over hoe de Maan ontstaan is. Men ging er toen vanuit dat de Maan dus een samenklontering was van deze oerplaneet genaamd Theia, en dat de mineralen op de Maan dus niet gelijk zouden mogen zijn met die van de Aarde. Nu blijkt uit onderzoek van een paar stenen die zogenaamd van de Maan afkomstig zouden zijn dat deze stenen gelijk zijn aan de stenen die op Aarde gevonden worden. Oeps… daar gaat je ‘wetenschappelijke’ verhaaltje zou je dan denken. Maar nee hoor, de wetenschap gaat niet over één nachtje ijs, men past dat nieuwe onderzoek gewoon toe in een op bullcrap gebaseerde theorie. En dus moet dan wel de Aarde frontaal met Theia de oerplaneet in botsing zijn gekomen, anders kan men niet verklaren waarom de stenen van de Aarde gelijk zijn aan de stenen die zogenaamd afkomstig zouden zijn van de Maan. En zo is een nieuwe nog onzinniger en vergezochte complottheorie geboren wat ons een sprookjesverhaal vertelt over een legendarische frontale botsing tussen 2 planeten. Dat heeft men wetenschappelijk nu vastgesteld. Voor mij klinkt dit soort onderzoek een beetje hetzelfde als het huis van snoep van Hans en Grietje combineren met de glazen muiltjes van Assepoester, en dan beweren dat de muiltjes van Assepoester ook van snoep moeten zijn geweest, zo hoog is de sprookjes gehalte van dit onderzoek als je het mij vraagt.

Misschien had men beter wat dichter bij huis kunnen zoeken. Als men niet zulke oogkleppen op had en niet zo leed aan tunnelvisie, had men kunnen concluderen dat het uit de duim gezogen verhaaltje over deze botsing tussen 2 planeten wellicht op pure nonsens gebaseerd is? Is het niet veel logischer om te concluderen dat de maanlanding in scene gezet is? Dat de stenen die de astronauten zogenaamd meenamen van de Maan in werkelijkheid bijvoorbeeld afkomstig waren uit Arizona in plaats vanaf de Maan? Ik zou deze wetenschappers willen adviseren om al hun opgedane ‘kennis’ uit hun hoofd te verwijderen, als het gaat om de ‘kennis’ die men uit boekjes heeft geleerd over het ontstaan van de Maan. Misschien is het handiger om er eens blanco in te stappen, en logisch te kijken naar de Maan en al haar toevalligheden? Ik raad de wetenschap dan ook aan om dit artikel over de Maan eens te lezen. Mocht je interesse gewekt zijn dan raad ik je aan om deze serie artikelen waarin ik het grotere plaatje schets van het Universum en onze rol als mensheid daarin. Na het lezen van die serie artikelen weet je weer dat wij mensen alle kennis en wijsheid al in onszelf hebben zitten. We hoeven dus niet meer anderen na te praten en andermans duimzuigerij uit ons hoofd te leren. We weten allemaal diep van binnen dat de Maan iets heel anders is en doet dan de wetenschap ons nog steeds wil doen laten geloven. We voelen dat er iets mis is met dat wetenschappelijke verhaal. Doe iets met dat gevoel?

Micky van Leeuwen

29-1-2016