Hoe spiritueel ben jij?

Hoe spiritueel ben jij als ik vragen mag? Noem je jezelf iemand die spiritueel bezig is of noem je jezelf een spiritueel iemand? Misschien val jij wel in een van de vele hokjes en kaders van de nieuwe tijd en ben jij een sterrenkind, sterrenmens, indigokind, indigo, nieuwetijdskind, nieuwetijdsvolwassenen, starseed, regenboogkind en/of andere labels waar ik nu even niet op kan komen? Ik hoor en lees veel verhalen en reacties van mensen die zich associëren met spiritualiteit. Eerlijk gezegd heb ik helemaal niets met alles wat ik hierboven benoem. Ik zie spiritualiteit zelfs als een ziekte. Een ziekte (programmering) die misbruik maakt van onze mind en/of bewustzijn en wat ons afhoudt van het weer worden van ons ware unieke zelf.

Spiritualiteit komt van spirit wat geest betekend. Spiritualiteit is niet makkelijk samen te vatten in een paar zinnen en woorden, op het internet vind je talrijke omschrijvingen over spiritualiteit. Over het algemeen geldt dat spiritualiteit draait om religie en/of bovennatuurlijke krachten. En spiritualiteit is hot. Spiritualiteit is helemaal hip en in de mode, en de spirituele beurzen en goeroes vliegen als paddenstoelen uit de grond. Zelfs het 8 uur journaal maakt er tegenwoordig onderwerpen over. Dan mogen mensen voor de camera vertellen hoe lekker en hoe positief ze zich voelen na het reinigen van hun chakra’s, en dat gebeurd dan gewoon in een soort van huishoudbeursachtige setting, waar duizenden mensen beurskraampjes afstruinen op zoek naar ‘verlichting’. En laat ik voorop stellen dat een ieder van mij vooral moet doen en laten waarbij diegene zich goed voelt. Het zal mij verder een worst zijn dat al die mensen zich laten bedonderen en/of op zoek zijn naar iets wat feitelijk altijd buiten zichzelf ligt. Dat al die mensen hun macht uit handen geven aan ‘het bovennatuurlijke’ verbaast mij overigens helemaal niets. Dat is van alle tijden. Eerst was het god, nu verschuift dat langzaam naar ‘het spirituele’. De New Age religie is net onkruid. Het groeit als de pest en het is ook niet meer uit te roeien, het heeft duidelijk een plaats veroverd in onze huidige maatschappij.

Als ik alleen al hier in Wageningen kijk dan zie ik dat nieuwetijdswinkels en nieuwetijds goeroes de snelst groeiende commerciële tak zijn. Waar kledingwinkels, platenzaken, videotheken en schoenenwinkels verdwijnen, verschijnen in plaats daarvan allerlei wazige winkeltjes waar je bij het binnentreden al bijna moet overgeven van de wierook die je  bij de strot grijpt. Sporthallen waar vroeger vlooienmarkten werden gehouden op de zondag zijn nu vaak het toneel van allerlei spirituele bagger. Op school krijgen de kids tegenwoordig mind fullness lessen. Op de sportschool kan je reiki en yoga doen. Kortom: onze samenleving is tegenwoordig doordrenkt van de ‘spiritualiteit’. Ik merk dit ook aan heel veel reacties die ik mag ontvangen via de mail of anderzijds.

Het fluffy puffy roze eenhoorntjes die dansen op regenbogen gehalte stijgt met de dag. En allemaal hebben ze onvoorwaardelijk lief, ze hebben allemaal de mond vol over onvoorwaardelijke liefde. Zo ook de mevrouw in dit artikel wat ik op het new age platform ‘WantToKnow’ vond vanmiddag. Zij is een sterrenkind en een sterrenmens, dat verteld ze ons meteen in de eerste alinea. Ze vergeet daarbij te vermelden dat wij allemaal sterrenmensen zijn. Want feitelijk hebben wij allemaal niet Aardse incarnaties gehad voor onze huidige incarnatie, geen uitzondering daargelaten. Deze mevrouw beschrijft in haar artikel allerlei zaken die lekker klinken in de theorie, maar die in de praktijk nergens op slaan. Want hoe onvoorwaardelijk is de liefde die deze mevrouw zegt te hebben voor alles en iedereen nog als ze bijvoorbeeld dit stukje van mijn hand leest? Hoe onvoorwaardelijk is de liefde van WantToKnow en andere new age websites voor mensen die een afwijkende mening hebben? Waarom censureren dit soort websites reacties van mensen die niet resoneren met de zoetsappige licht en liefde waanbeelden van de new age kerk? Of ben ik nu weer geen echte indigo? Ben ik nu weer te negatief bezig mensen? Geef ik het duister nu weer aandacht misschien?

Dat verwijt krijg ik namelijk regelmatig. Schijnbaar kijken veel mensen alleen maar naar de titel van deze website en hebben ze geen flauw benul wat die in werkelijkheid betelend. Ze zien het woordje indigo en ze denken dan meteen dat ik ook een indigokind ben. Als ik dan iets lelijks zeg wat ze niet aanstaat en waar dus hun mind-ego door gekwetst wordt dan krijg ik een lelijke reactie. “Nu ben je echt te ver gegaan Micky, jij mag je vanaf nu geen indigokind meer noemen, want jij oordeelt en jij geeft het duister aandacht!” Wie heeft ooit gezegd dat ik een indigokind ben als ik vragen mag? Ikzelf namelijk niet. Ik ben Micky, ik probeer zoveel mogelijk mijzelf te zijn en zoveel mogelijk aan mijzelf te werken, nergens plak ik mijzelf een labeltje op, tenminste…. zover ik zelf kan zien doe ik dat niet. Misschien zit er naast en dan hoor ik het ook graag, want ook ik heb blinde vlekken waarvan ik nog niet op de hoogte ben. Ik krijg ook vaak te horen dat ik het plakkaat ‘spiritueel’ niet meer mag dragen. Ik ben namelijk een negatieveling volgens veel mensen die zichzelf wel spiritueel noemen. Volgens mij heb ik mijzelf nog nooit spiritueel genoemd overigens, maar toch mag ik dat plakkaat niet meer dragen. Ik ben het keurmerk ‘spiritualiteit’ kwijtgeraakt lieve mensen… Wat moet ik nu? Moet ik mijn artikelen ook beginnen en/of eindigen met een buiging? Namaste mensen, namaste! Namaste betekend letterlijk ‘ik buig voor je’.  Maar waarom zou ik buigen voor mensen als ik vragen mag? We zijn toch allemaal gelijk?

Spiritualiteit is voor bange en luie mensen. Spiritualiteit draait om ‘quick fixes’, alles moet snel opgelost worden. Het werkt een beetje als vroeger toen je een klein kind was. Als je dan met je fietsje gevallen was en een schaafwondje op je knie had en jankend thuis kwam dan sprak je moeder of vader je geruststellend toe en gaf dan vaak een kusje op de wond en dan was alles weer goed. En dat was het vaak ook wel, want vaak was het de schrik waarom je jankend thuis kwam. Maar vaak werkte het ook niet, een gebroken been kan je niet genezen met een kusje erop. Zo ook zie ik dat met spiritualiteit. In het artikel wat ik hierboven linkte doet die mevrouw niet anders. Zij heeft het dan over ‘kosmische onvoorwaardelijke liefdesenergie’ of zo. En die kosmische onvoorwaardelijke liefdesenergie geneest alles volgens deze mevrouw. Heb je ergens angst voor? Geen probleem. Schijn gewoon die kosmische onvoorwaardelijke liefdesenergie op die angst van je en klaar is Kees. Je bent genezen! Spiritualiteit is een soort goochelen. Al je onopgeloste pijnen, trauma’s en problemen verdwijnen als sneeuw voor de Zon door middel van spiritualiteit. Schijn gewoon met je hartenergie, je liefdesenergie, je kosmische vlam, je universele bladiebla, of wat voor term je ook geeft aan hetgeen waarmee jij kan toveren, op iets wat je niet bevalt. En voila, het probleem is er niet meer!

Aan jezelf werken, in de spiegel kijken, jezelf verbeteren, innerlijk werk, et cetera. Al die dingen zijn niet meer nodig als je eenmaal een spiritueel iemand bent en/of spirituele iemanden kent. Want spirituele iemanden kunnen jou vaak activeren joh… ja echt, ik verzin het niet, spirituele goeroes kunnen vaak (tegen dikke betaling) jou activeren. Dat kan jij zelf blijkbaar niet, dat moeten die spirituele iemanden voor jou doen, maar daarna zit je goed! Ja ach, misschien moet je nog een keer of honderd terug om jezelf opnieuw te laten activeren, omdat die vieze vuile smerige Matrixwereld die activaties probeert ongedaan te maken, maar ach het mag natuurlijk wel wat kosten, een beetje gezond spiritueel in je vel zitten kost nu eenmaal centjes moet je maar denken.

Spiritualiteit is dus een ziekte, een ziekte die jou laat denken dat bewustzijn alles is en dat er niets buiten bewustzijn (en dus de mind) is. Daarmee beperk je jezelf onbewust. Want wij zijn zo heel veel meer dan alleen maar bewustzijn… Wij zijn oneindige wezens die geen begin en geen einde hebben, wij hebben zelfs ons eigen Universum buiten dit Universum, en zijn nog heel veel meer dan dat (zie link voor uitgebreide uitleg). Wij hoeven ons ook geen slachtoffer te voelen van onze huidige Aardse incarnatie, want wij zijn met een hele goede reden hier op Aarde op dit moment (zie link voor uitgebreide uitleg). Al die spirituele onzin is ook met een reden zo alom aanwezig in deze belangrijke en unieke tijd hier op Moeder Aarde. Spiritualiteit is bedoelt om je af te leiden van je eigen innerlijke Universele kracht en wijsheid. Je wordt onder andere via je chakra’s, je mind en je pijnappelklier gemanipuleerd om je af te leiden van jouw eigen innerlijke kracht (zie link en zie link voor een uitleg hierover). Daarom zeg ik ook dat spiritualiteit een ziekte is. Een zeer besmettelijke ziekte ook nog eens. En het maakt niet uit om ziek te zijn, want van ziek zijn wordt je immuunsysteem sterker als je je ziekte (spirituele programmeringen) eenmaal genezen hebt.

De spirituele ziekte hoeft dus niet dodelijk te zijn, je kan jezelf ervan genezen als je wilt. Hierbij geldt echter wel dat hoe langer je spiritueel ziek bent, hoe lastiger het wordt om weer terug op Aarde te komen. Diehard spirituele mensen kunnen eigenlijk niet meer leven binnen de Matrix hier op Aarde. Ze zijn hun connectie met hun moederplaneet vaak bijna geheel vergeten en zijn gaan geloven in waanideeën. Waanideeën ja, want de gemiddelde spirituele mens is gaan geloven dat alles vanzelf wel opgelost wordt, dat je geen aandacht moet schenken aan dingen die niet positief en licht van aard zijn, en geloven alleen maar in het goede en willen alleen maar positieve dingen zien en horen. De werkelijkheid op Aarde is echter 180 graden omgedraaid. Wie het negatieve en het ‘duister’ geen aandacht wil geven zet daarmee zijn of haar poeperd wagenwijd open. Net als een struisvogel die z’n kop in het zand steekt en z’n poepertje daarbij open en bloot omhoog steekt. Je kan dan net zo goed een bordje op je rug plakken met de tekst ‘Neem mij, belazer mij, naai mij, manipuleer mij en hou mij gevangen in de Matrix Mind gevangenis!!”

“Maar Micky toch, jij leeft duidelijk nog in de derde dimensie met dat soort beweringen, wij halen de 9e t/m de 33e dimensie naar hier door al die rituelen en workshops die wij doen!!” Klopt, ik leef inderdaad in de derde dimensie, want dat is de dimensie waarin wij momenteel allemaal leven hier op Aarde, dat is de keiharde werkelijkheid, binnen de derde dimensie gelden de wetten van de derde dimensie, en niet die van een denkbeeldige licht en liefde dimensie die je enkel kan bereiken hier op Aarde door je chakra’s en/of pijnappelklier wagenwijd open te zetten om zodoende in andere sferen te geraken. We leven nu eenmaal in een dualistische 3d realiteit momenteel hier op Aarde, deal with it! Je hebt er zelf voor gekozen ook nog eens, als je het bekijkt vanuit je ware diepere/hogere zelf en/of ziel. Onze ziel en hogere zelf zijn niet van die fluffy puffy goedzakken die enkel maar positieve ervaringen willen ervaren. Waarom anders denk je dat deze diepere aspecten van ons die ons leven in de kosmische arena orkestreren ons hebben laten incarneren in een dualistische wereld? Om alleen maar positieve dingen te ervaren? Natuurlijk niet. Dan was je wel geïncarneerd in een synthetische dimensie waar engeltjes op harpjes spelen en waar iedereen de hele dag net elkaar zit te knuffelen….

Feitelijk is spiritualiteit dus veel meer dan een ziekte. Het is een soort van psychose. Je bent op een gegeven moment de verbinding helemaal kwijt met jezelf en dus met deze planeet en deze realiteit waarin je leeft. Je bent vergeten wie je in werkelijkheid bent en wat je hier op Aarde in werkelijkheid komt doen. In plaats daarvan negeer je alles wat niet ‘goed’ en/of ‘positief’ is en wat je dus pijn kan doen. Spirituele mensen willen geen pijn lijden, ze willen geen ervaringen aangaan op een Aards niveau, ze zijn bang voor de realiteit waarin ze geïncarneerd zijn. En angst is een slechte raadgever. Buitenaardsen en interdimensionale wezens ruiken die angst en maken daar gretig gebruik van (zie link). Er bestaat niet zoiets als alleen maar positieve buitenaardse wezens die het goed met ons voorhebben. Buitenaardsen zijn net mensen wat dat betreft. As above so below. Buitenaardsen hebben ook een mind-ego, en als ze contact met je opnemen en je aanbieden je gids te worden bijvoorbeeld dan houdt dat automatisch in dat ze zichzelf beter vinden dan jou. Er is niets wat verder en/of beter is dan jou, dat mochten ze willen… Wanneer gaan wij mensen nu eindelijk eens inzien dat wij mensen zelf diegenen zijn waarop we al die tijd gewacht hebben? Wanneer gaan we de antwoorden eindelijk in onszelf zoeken? Wanneer gaan we eindelijk eens aan onszelf werken als we een probleem bij onszelf signaleren? Pijnen, problemen, angsten, irritaties, het zit allemaal in onszelf. Door aan onszelf te werken kunnen we al die problemen oplossen. Je kan er ook voor kiezen om er een kusje op te geven zoals papa of mama dat vroeger ook deed in de vorm van een of meerdere spirituele workshopjes er tegenaan gooien. Dan schijn of straal je gewoon een of andere energie op iets wat je niet bevalt, en dan lijkt het net alsof het probleem vanzelf oplost. Maar doet dat het ook? Of is het je mind die je laat denken en dus voor de gek houd dat dat zo is? Een stinkende rotte wond heel je niet door een kusje erop te geven. Een stinkende rotte wond kan je enkel helen door de oorzaak aan te pakken, met andere woorden: elk probleem of elke angst die in je speelt is enkel op te lossen door naar de bron van deze angst of dat probleem te gaan en aan/met jezelf te werken. Al die spiritualiteit en al die spirituele rituelen en/of kunstjes willen je anders doen laten geloven. Ik trap daar niet meer in. En daarom zeg ik “Fuck Spiritualiteit!”

Micky van Leeuwen

14-3-2016