Manisch Matrixsief: Koekhappen en Kantklossen

De laatste druppel doet de emmer overlopen. Iedereen kent dit spreekwoord wel. En voor mij persoonlijk was de laatste druppel, om weer eens ouderwets Manisch Matrixsief te worden, een moment vanmiddag op de staatstelevisie. Ik zag Veenendaal, ik zag bejaarden lief breien met wol, ik zag jongeren met oranje geschminkte gezichtjes schreeuwen Oranje Boven, en ik zag een oud lelijk reptiel. En dat alles binnen 2 minuten, daarna gooide ik de afstandsbediening vol afgrijzen zo ver mogelijk weg. Nee, vandaag geen TV voor iemand die zo erg Manisch Matrixsief is als ik ben. Geen koekhappende dikke prinsen, geen vals lachende prinsesjes, en al helemaal geen enkel begrip voor al die mensen die de poppenkast van Oranje in stand houden. Nee, vandaag niets van dat alles. Vandaag ben ik alleen met mijn ziekte, en mijn toetsenbord. Meer heb ik niet nodig op een dag zoals deze.

Manisch Matrixsief zijn houdt onder meer in dat je te veel weet. “Teveel weten is dat dan erg? “ zal je jezelf misschien op dit moment afdragen. Ja teveel weten is soms erg. Het verpest sommige dagen, dat te veel weten. Een van die dagen is vandaag. Als je eenmaal weet waar het koningshuis daadwerkelijk voor staat, en als je eenmaal weet waarvoor men koninginnedag misbruikt dan is er vaak geen weg meer terug. Geen enkele cel in mijn lichaam voelt er in de verste verte iets voor om mee te doen aan die poppenkast wat koninginnedag is. Elke cel in mijn lichaam weet namelijk waar men vandaag voor gebruikt: Energie slurpen van feestende hossende in debiele oranje outfitjes geklede slaven. De koninklijke familie vind deze dag prachtig. Maar vaak verveeld men zich. Men voelt zich ver verheven boven het klootjesvolk. En dat laat men dan ook zien ook. Ieder mens wat een klein beetje sensitief is, kan zien dat de meeste exemplaren van deze familie zich doodvervelen op deze dag. Men lacht af en toe, maar men meent er geen flikker van. Men hapt af en toe koek, kijkt quasi geïnteresseerd naar een stel bejaarden dat kantklost, en men doet net alsof men het prachtig vind dat er valse liedjes door het lokale blaasorkest worden gespeeld. Nee die tochtjes interesseren de familie van oranje niet. Men doet het enkel en alleen om te laten zien dat zij de touwtjes in handen hebben in dit verziekte kikkerlandje. Zij zijn het die het voor elkaar krijgen dat niemand in de gemeente Rhenen vandaag met de auto de stad in en uit mag. Zij zijn het die het voor elkaar krijgen dat de BVD en AIVD alle huizen langs de route der reptielen grondig inspecteren alsof het weer 1940 is. En zij zijn het die het voor elkaar krijgen dat elke nog slapende idioot de vlag uithangt en geheel in het oranje gekleed zich kacheltje lam zuipt aan de oranjebitter. En iedereen vind het goed dat er zoveel veiligheidsmaatregelen worden getroffen in Rhenen en Veendendaal. Want tja, er zal maar weer zo’n gek in een Suzuki Swift tegen een vrijmetselaars monument als de Naald zich doodrijden he…
Hetgeen al die mensen niet weten is dat die Karst in zijn zwarte Suzuki dat niet deed om de koninklijke familie iets aan te doen. Nee deze Karst was onder zware mindcontrol en werd aangezet tot zijn daad door diezelfde koninklijke familie, als je het mij vraagt tenminste. Want daar houden de elites van. Offers. En Karst reed in het zicht van die bus vol elites niet alleen zichzelf dood, maar ontnam ook nog vele toeschouwers op een vreselijke manier het leven. Precies op de manier waarvan de elites smullen. Net als men gewend was in het oude Rome, als gladiatoren elkaar op spectaculaire maar uiterst gewelddadige wijze van het leven beroofden. Precies de manier waarop Johan Friso de moord op Marianne Vaatstra had besteld. Lekker laten lynchen en spiezen, voor het oog van niet alleen hem, maar voor het oog van een hele boel hooggeplaatste elites. Johan Friso was er vandaag niet bij zag ik. Volkomen logisch, want zijn aandeel in de lynch partij op Marianne Vaatstra dreigde de laatste weken uit te lekken. En toen een paar dagen later lag hij pardoes geheel toevallig begraven onder een lawine… Ik hoop dus maar dat men deze laatste koninginnedag voor ascentie niet gebruikt voor bloedoffers, en dat de vele mensen die gewoon een feestje willen maken vandaag gewoon hun feestje kunnen maken. Dat is wat ik hiermee wil zeggen. Het duurt niet lang meer voordat deze familie lizards opgehaald gaat worden.

Ik weet het, ik draaf waarschijnlijk weer door. Maar ik weiger een blad voor de mond te nemen en spreek mijn gevoel uit. Al snel besef ik dat ik gek wordt alleen thuis met de gordijnen dicht. Dus ik besluit een wandeling te maken naar het park. Lekker gek met de eenden praten. Die begrijpen mij meestal wel.
Onderweg lacht de zon mij toe. Heerlijk zeg, een dag zonder chemtrails. Zou dat komen omdat het koninginnedag is vraag ik mij af? Of is ook dat weer toeval. Ik bedoel de eerste lentedag waarop de zon doorkomt, en waar een keer niet ‘sluierbewolking’ kunstmatig wordt gecreëerd? En dat precies vandaag? Zou dat komen omdat de oranjes weten wat er gesproeid wordt, en men liever niet heeft dat op die ene dag dat zij de slaafjes komen bezoeken, ze ook blootgesteld worden aan dat goedje? Of is dat mijn Manische Matrixsiviteit weer die opspeelt, en ben ik gewoon een paranoïde bang mannetje die overal een complot achter ziet of zoekt? Ik weet het soms niet meer. En dan doet een wandeling mij vaak goed. Vandaag ook. De zon schijnt, de bloemen beginnen mooi te bloeien, de kleuren en geuren van de lente laten mij bijna emotioneel worden. Bijna. Want dan zie ik voor mijn neus de eerste aanplakbiljetten opdoemen van de nadere verkiezing. Kies PvdA, kies Groen-Links, kies VVD, of kies desnoods de SP of de PVV. Allemaal zullen ze ervoor gaan zorgen dat wij, wij de slaafjes van Gitmo Nation Lowlands, weer gerust kunnen gaan slapen. Om te kotsen zo erg is het. De ergernissen van Jan Mulder bij DWDD zijn niets in vergelijking met mijn gemoedstoestand van vandaag. Laat de slaafjes denken dat ze iets te kiezen hebben, laat de slaafjes denken dat ze iets te vieren hebben, en laat de slaafjes zien dat jij alles onder controle heb. Mindcontrol van het ergste soort. Ik zie het, ik voel het, en ik ruik de bullshit er vanaf druipen. Maar niemand anders zie ik staan foeteren op een bord vol aanplak affiches met lelijke hoofden daarop. Nee, die lopen gewoon door. Praten over hoe fijn het is om te mogen vieren dat de koningin ons lieve staatshoofd is. En oh wat vinden ze het fijn dat ze weer mogen stemmen! Ja man, lekker van nu tot aan september met z’n allen discussieren over links/rechts, bezuinigen of minder bezuinigen, wel een hoofddoekje dragen of niet een hoofddoekje dragen, en wie wordt nu toch de leider van het CDA? Nee we zijn allemaal al lang niet meer christelijk, maar toch stemmen we op dat gajes wat onder controle staat van Jehova en friends. Weer 4 jaar (of hoe lang het kabinet het volhoudt) meer en meer striktere regels, meer inperking van onze vrijheid, en nog meer belasting en accijnzen betalen om slachtpartijen van elites te sponsoren. Jippie, wat werkt die verdomde Matrix toch goed. Bijna niemand lijkt het door te hebben dat het allemaal afleiding en getreiter is. Want zij voelen zich boven ons verheven. En wij dreigen te bewust te worden. En dus wordt elke gelegenheid uitgebuit om hun macht nog groter te maken, en ons nog afhankelijker en slaafser te maken. In onze mind dan. Want ons hart kunnen ze niet controleren. Daar bestaat nog geen pine gap of maan matrix controle grid voor.

En toch… En toch weet ik dat ik een jankerd ben. Ik stel mijzelf aan. Ik speel de slachtofferrol, en ik weet het dat ik dat doe. Ik koos er zelf voor om dit te mogen ervaren. Al snap ik niet waarom. Want geloof mij, Manisch Matrixsief zijn in deze disfunctionele wereld is geen pretje. Toch kan ik niet zonder die Matrix, ik ben er aan verslaafd. Ik kan ook doen alsof het helemaal geen koninginnedag is. Lekker een krat bier pakken, daarop gaan zitten, en kut roepen. Net zoals bijna alle anderen mensen doen die ik ken. Maar het lukt mij niet. De oranje dopjes op de flesjes bier doen mij telkens aan iets anders denken. De oranje schortjes die men draagt tijden het barbecuen doen mij ook ergens anders aan denken. En de nederlandse vlaggen die overal aan stokken hangen doen mij weer ergens aan denken… Dat was het eerste wat ‘De nieuwe wereld’ zag toen ze op hun strand klaarstonden om al hun rijkdom te ruilen tegen een paar kraaltjes of spiegeltjes. Die ene vlag was tevens het laatste wat men zag in diezelfde ‘Nieuwe wereld’ als men door de Nederlanders bijeen werd gedreven als vee, en aan boord van de slaven schepen werd geslagen. Op weg naar een andere ‘Nieuwe wereld’ om daar als slaaf het voorrecht te hebben om voor de blanke meneren het werk te mogen doen op katoenplukkerijen. Maar goed, ik weet dat die associatie bij mij hoort. Ik heb daarvoor gekozen, toen ik niet langer geloofde in het sprookje wat men ons op school voorleest. Nee ik nam die keuze toen ik Manisch op zoek ging naar de waarheid. Het is niet de schuld van al die goed van intentie zijnde mensen die een leuk feestje willen vieren vandaag. Ik weet het. En toch is het lekker om alles eruit te gooien, dat lucht op. Opkroppen van je gevoel is niet goed voor je, dan wordt je niet oud is mij geleerd. En dus daarom toch deze column. De volgende keer een misschien wat vrolijkere noot van mij op deze site. Maar ik ga ook de donkere zijden van Manisch Matrixsief zijn niet uit de weg. Ik ga de ziekte niet mooier maken dan deze is. Het gaat goed met mij mensen, maak je geen zorgen. Ik heb namelijk de hele nacht liggen wachten op de stoep om een plaatje op de vrijmarkt te claimen. En dat is gelukt. Ik ga nu dat kind van 8 wat ik voor 20 cent heb ingehuurd mijn plaatje te bezetten maar aflossen. Ik heb nog heel wat edities van Royalty Online en de boeketreeks hier liggen om te verpatsen namelijk.

Danny
30-4-2012